Op oudejaarsavond staan ze in elk Nederlands huis op tafel: oliebollen! Gefrituurde deegballen met krenten en een berg poedersuiker. Heerlijk! Maar waarom eten we die vette dingen eigenlijk met oud en nieuw?
2000 jaar geleden al brengen de oude Germanen rond het eind van het jaar een offer om de godin Perchta te plezieren. Het offervoedsel wordt in meel gewikkeld, in de olie gebakken en vervolgens nog even met meel bestrooid. En dan maar hopen, dat de godin dit eten net zo goddelijk vindt...
In de middeleeuwen wordt er door christenen in de periode voor Kerstmis steevast gevast. Na afloop wordt er op grote schaal gefeest, en op grote schalen worden daar oliekoeken aangevoerd. Rijk aan vet en calorieën zijn ze prima brandstof voor een lange winter. In 1667 wordt de oliebol voor het eerst genoemd in een kookboek, en later krijgt hij de bijnaam smeerkoek. Misschien wel omdat je het vet heel gemakkelijk in je haar kan smeren.
Pas in de 19de eeuw lukt het onze bakkers om van de oliekoek een echte, luchtige oliebol te maken. En dan begint ook de opmars van de oliebol als typische oud&nieuw-delicatesse. Het is een makkelijke snack uit het vuistje en een prima bodem voor een avondje flink feesten, en dat voor nog steeds maar 320 calorieën per stuk. Goed voornemen: meer oliebollen eten!
