Anne Frank in doorgangskamp Westerbork

Wat er is gebeurd met Anne Frank en haar familie nadat ze zijn gearresteerd in het Achterhuis heeft ze niet kunnen opschrijven in haar dagboek. Toch hebben we wel een idee wat er gebeurd is. Het is een vreselijk verhaal dat begint in de zomer van 1944 in Kamp Westerbork.

Dit is het verhaal van Anne Frank en de onderduikers van het Achterhuis, nadat ze zijn ontdekt en gearresteerd. Anne en de anderen worden na hun arrestatie eerst naar het politiebureau gebracht in Amsterdam-Zuid. Dan worden de acht onderduikers naar de gevangenis gebracht aan de Weteringschans. Ze worden opgesloten in een cel. Vier dagen lang. Anne mag maar een kwartiertje per dag even luchten. Iedereen is bang, want ze weten niet wat er met ze gaat gebeuren. Op 8 augustus gaan ze met de tram naar het station. Daar worden ze op de trein gezet naar Drenthe met bestemming Kamp Westerbork. Anne, haar zus Margot en haar ouders Otto en Edith worden opgesloten in het kamp. Wat ze zien is een groot terrein met prikkeldraad en barakken. Moeten ze hier slapen? Westerbork was een doorgangskamp. De nazi's verzamelden hier alle Joden uit Nederland om ze later door te sturen naar vernietigingskampen in Oost-Europa. Ze moeten zich laten registreren. Dan krijgen ze een medisch onderzoek. Hun eigen kleren moeten ze inleveren en ze krijgen een blauwe overall aan. Als echte gevangenen. Anne komt terecht in een barak met vierhonderd mensen. Alles is smerig en dit is de wc. Overdag worden ze aan het werk gezet. Het is radarwerk en vies om te doen. Ook Anne moet werken. Pas 's avonds ziet ze haar vader en de andere weer en nog steeds hebben ze geen idee van wat ze te wachten staat. De nazi's zijn op dat moment volop bezig met het uitmoorden van Joden. Anne en de anderen horen wel geruchten dat het met Joden niet goed afloopt als ze naar Oost-Europa worden gestuurd. En dus is Anne heel erg bang dat ook zij en de andere onderduikers worden opgeroepen voor transport. En ja, de naam van de familie Frank staat ook op de lijst. Op 3 september moeten Anne, Margot en de anderen de trein in. Ze worden in veewagons gepropt. Het is vreselijk onderweg, er is geen bewegingsruimte, geen wc. Waar moet je je behoefte doen? In een grote ton. Anne voelt zich angstig en verdrietig. En ze heeft medelijden met de kleine kinderen en de oude mensen. Ze zaten in de allerlaatste trein die ooit vanuit Westerbork naar Auschwitz is gereden. Van de acht onderduikers die in het Achterhuis zaten, zou alleen vader Otto Frank de kampen overleven