Ik ben Martin Hoek en ik woon op deze molen in Kinderdijk. Deze molen wordt al bijna 300 jaar bewoond door mijn familie. Martin woont niet alleen in een molen, hij helpt ook in de museummolen van Kinderdijk. Daar wonen geen mensen meer. Maar dan kunnen toeristen zien wat mensen doen in zo'n molen. En hoe ze leefden vroeger. De hele zomervakantie is Martin bij de molen te vinden. Waar hij precies weet hoe alles werkt. Ik ga nu het zeil op de wiek leggen. Dan rol ik 't uit en dan klim ik de wieken in om de lussen van 't zeil vast te maken aan de 'kikkers'. De molens van Kinderdijk zijn een populaire attractie onder toeristen. Zo'n 600.000 mensen per jaar komen ze bewonderen. Ik zie ze altijd op foto's, maar 't is leuk om ze in 't echt te zien. Dan kunnen we in de molens zien wat ze vroeger altijd deden. Martin is al die toeristen in z'n woonplaats wel gewend. Ik merk er niet zo veel van. Het is gewoon normaal voor mij. Maar toeristen kunnen maar moeilijk geloven dat hij echt in een molen woont. Ja, want zijn familie woont al 11 generaties lang in deze molens. Dit is, denk ik, mijn overgrootopa. Deze weet ik niet. En volgens mij is dat een neef van mijn opa geweest. Ik ben er wel trots op. Waarom? Omdat 't mijn familie is en niet van iemand anders. Martin wil later zijn molenaarsdiploma halen en in de familiemolen blijven wonen. Ik ben een Hoek. En de familie Hoek woont al sinds 1760 op de molen. En het zit in mijn bloed, dus ja, het hoort er gewoon bij.
