Jullie moeten echt beter je spullen opruimen, jongens. Ja, dat is Wijze Varen! En deze, deze, deze. Zo raken jullie alles kwijt, jongens. Tante Perenboom! Tante Perenboom! Zo raken jullie alles kwij...Hallo. Hee, Woezel en Pip! Hoi. Hallo. Hoi! Hee, Woezel. Volgens mij deed jij net Tante Perenboom na, of niet? Ja. Vind ik ook altijd heel leuk om te doen. Wat? Mensen nadoen of gekke typetjes of stemmetjes. Kun je dan ook tante Perenboom nadoen? Ja, dat kan ik wel proberen. Ja? Ja, oke. Ga ik luisteren.Ja. Ik ook. Oke. Lieve jongens, jullie moeten wel je hondenhok opruimen. Wauw! Was dat nou Tante Perenboom? Hoorde ik Tante Perenboom? Nee, nee, dat was ik. Wie ben je eigenlijk? Ik ben Wendy. O. Haha. Het is Wendy. Ja, ik ben Wendy van Dijk. Wat kom je doen? Ik kom hier op bezoek bij jullie...en ik vind het fantastisch dat ik nu eindelijk eens in de Tovertuin ben. En wat heb je mee dan? Een boekje want ik ga voorlezen. Ja! Mag ik binnenkomen? Ja. Doe je vaak stemmetjes na? Superleuk dat ik nu echt in jullie hondenhok ben. Wendy. Ja. Kan je ook Woezel nadoen? O ja! Kun je mij nadoen? Moet ik me heel even concentreren. Even goed naar je kijken en me inbeelden. Tante Perenboom, Pip heeft m'n bal afgepakt. Wauw! Wauw! Ja? Dat leek net echt! Ik dacht dat jij het was. Nee, ik was het! Nu mij, nu mij, nu mij! Of ik jou na kan doen? Ja, mij! Oke. Ehm... Oke, jouw oortjes die zijn wat platter. Tante Perenboom, Woezel heeft me pijn gedaan! Whaaa-haaa! Dat was ik! Dat was ik! Kan je nog meer stemmetjes nadoen? Jongens, gaat het wel goed? Wat jij dat of...Nee, dat was de echte Tante Perenboom. O. Er is niks, Tante! Nee, dat was ik niet. Ze dacht echt dat jij het was. Nee. Je had zelfs Tante Perenboom gefopt. Wie kan je nog meer nadoen, Wendy? Joke. Wie? Joke? Wie is Joke? Joke het spookje. O. Ja, daar gaat dit boekje over. Joke wil spoken. Zal ik het gaan voorlezen? Ja. Ja, leuk. Oke. Daar gaan we. Het is wel een beetje spannend. Geeft niks. Nee. Als jullie het te eng vinden, moet je het eerlijk zeggen want dan stop ik gewoon. Nee. We zijn nooit bang. Oke. Nou... Dit is Joke. Ik zie niks. Waar is Joke? Ik zie haar niet. Nou, nee, maar Joke is al een poosje dood. Vandaar dat je haar niet ziet. Ooo. Kijk, die stipjes. O, dat zijn haar ogen? Ja. Ja. Ze zweeft rond als een geest. Maar voor rondzwevende geesten valt er niks te beleven. Maar ze kan toch buiten spelen? Hoe dan? Niemand kan haar zien. Da's waar, Woezel. Dus Joke wil iets nieuws. Joke wil spoken. Ooooh. Leuk, he. Ja. Ze zweeft naar het Bureau voor Spookzaken. Waar ze met een officieel laken van geesten spoken maken. 'Probeert u eens hoe deze zit.' Lekker, zegt Joke. Hij is alleen te wit. Ik wil geen wit. Ja, maar ze horen toch wit te zijn? Geen wit? We hebben enkel wit. Wit is al eeuwen de mode voor spoken. Dan koop ik zelf wel een doek, roept Joke. Gaat het wel?Ja, ja, ja. Ja, ja, hoor Joke. Maar Woezel, als het te spannend is dan moet je het eerlijk zeggen, he. Nee, nee...Woezel is een bangerd! Nee. Jawel, ik zag het zelf! Maar Pip, volgens mij vond jij het ook een beetje eng. Ja, Pip. Jongens, het is een verhaaltje, het is natuurlijk helemaal niet echt. Het is wel echt nep. Spannend. Ja. O, wat doet Joke nou? Ze gaat een museum in en pakt zomaar een schilderij uit zijn lijst. Dat mag niet! O nee! Chic, artistiek, uniek. Zo'n doek waarvan er maar een is. Hee. Ik hoor sirenes. Daar komen acht agenten aan. Die pakken vliegensvlug Joke's mooie laken af en hangen het weer terug. Nou, wat flauw. Nee, dat is beter. Je mag geen schilderij pakken. Ik vind het flauw. Nee. Maar hoe ze ook zoekt, wat Joke ook probeert...doek na doek gaat het verkeerd. Ooooh. Zielig, he. Joke is nog lang niet moe en roept: Boe! Boe! Hahaha! Je schrok, je schrok! Jullie kunnen het ook heel goed! Ja, wij waren Joke! Ja, dat dacht ik al. Kijk mij nu toch eens. Dit is echt de aller allermooiste. Maar oeps, een oude man met een lange baard op een wit paard staat boos in zijn hemd op de daken te roepen om zijn laken. Terug, die tabberd! Sinterklaas! Nee, nee, nee. Sinterklaas! Nee, nee. Woezel en Pip, dat... Dat was ik. He? Zij kan echt goed voorlezen. Zo hee. Nou, dank je wel. Hoe gaat het verder? Oke. Zelfs Sinterklaas is niet bang, maar boos op Joke... die alleen maar wil spoken. Ik ben bang dat er niks anders op zit dan toch het saaie wit. Ja. Misschien dat het went... misschien valt het mee. Misschien...Maar hee. Ik krijg ineens een superidee. Wat dan? Jullie kunnen mij helpen! Wij? Ja. Willen jullie van mijn witte laken jouw eigen kunstwerk maken? Met stiften, verf en krijt, maken jullie in een mum van tijd...van mij het mooiste spookje ter wereld. Dat is toch superleuk? Ja, wat een goed idee! Leuk! We gaan tekenen op het laken en dan wordt het een heel mooi spook! Ja! En dan kunnen we daarna spoken met Joke. Ja, en met Wendy. Ga je mee helpen tekenen? Als dat mag? Ja. Ja. Gaan we kleurtjes zoeken. Ja, dan ga ik krijtjes zoeken. Woezel en Pip, dank jullie wel, he. Want dankzij jullie kan Joke nu echt gaan spoken. Ja! Krijgt ze een heel mooi nieuw spookkleed! Ik ga mijn kleurtjes zoeken. En ik de krijtjes. Mag ik meedoen? Natuurlijk! Kan je goed kleuren? Ja.
