"See how she leans her cheek upon her hand. Oh that I were a glove upon that hand that I might touch that cheek". Het is een beroemde zin van Romeo waarin hij er van droomt de handschoen te zijn die de wang van Juliet aanraakt. Hij brandt van verlangen naar zijn grote liefde. We hunkeren, verlangen, smachten en craven naar iets wat we nog niet in ons bezit hebben. Een blik van verlangen kan ons in vuur en vlam zetten. We voelen het van top tot teen. Maar waar de één zich gelukzalig voelt bij dit verlangen, is het voor de ander een lijdensweg. Het deel in ons brein dat een belangrijke rol speelt bij de positieve beleving van verlangen, heet de nucleus accumbens. Het is het genotscentrum in ons hoofd. Het hersengebied dat een grote rol speelt bij verliefd worden, maar ook bij verslavingsgedrag. Verlangen is volgens Boeddha de oorzaak voor dukkha, het lijden van de mens. Alleen door meditatie zou dit lijden kunnen stoppen en zou men verlicht kunnen raken. Verlangen. Het kan ons vervullen of een eeuwige kwelling zijn.
