Hoi ik ben Paul. Ik was met een vriend van mij een hut aan het verplaatsen en op de plek waar ik de hut wilde hebben, lagen allemaal stenen. Ik moest de stenen dus verplaatsen en dat had ik ook gedaan. Onder 1 van die stenen lag een dode pad. Ik schrok zo erg van die dode pad dat ik de steen liet vallen op die pad. Die pad spatte uit elkaar op mijn been. Niet alleen pad, maar ook allemaal vieze, grijze pissebedden. Toen keek ik naar de resten pad en ik weet niet waar het vandaan kwam maar het krioelde ineens van die vieze pissebedden. Dat was zo goor.
Pissebedden in een dode pad. Dat is wel erg vies. Waarom zaten die pissebedden in een dode pad, Marcel? Zaten ze hem op te eten?
Nee pissebedden houden helemaal niet van een pad. Een dode pad is een natte kledder. Pissebedden houden van natte, vochtige plekjes waar het niet al te licht is. Daar is zo'n dode pad een prima plek voor.
Ze zitten ook allemaal onder dit blaadje.
Precies. Dat vinden ze allemaal lekker. Die pissebedden zien er zo uit. Ze hebben een schildje en zijn familie van deze dieren.
Echt waar?
Van de kreeften. Dit is de kreeft van het land. Dat kan je ook een beetje zien. Hij haalt adem met kieuwen en dat moet hij op vochtige plekjes doen. Hij heeft een pantser net als een kreeft.
En ze hebben zo'n ribbeltjesruggetje hé?
Ja. En die ribbeltjesrug is hun harnas, het skelet. Net als ridders in de Middeleeuwen hadden ook een harnas.
Maar waarom heten ze dan pissebed?
Waarschijnlijk als je er veel bij elkaar hebt en je je neus erin steekt het een beetje ruikt naar pis.
Echt waar? Ik ruik niks hoor.
Dan moet je er wel een paar duizend bij elkaar hebben.
Nee dat red ik niet.
