Als je aan bronwater denkt, zie je waarschijnlijk zoiets als dit voor je: kristalhelder, ijskoud water uit een kabbelend bergbeekje. Maar veel bronwater komt gewoon uit Nederlandse bronnen. Dus hoe ziet zo’n bron er dan uit? Wat is die bron van ons bronwater? Je wist het misschien niet, maar Nederland is onder de grond minstens zo nat als erboven. Nederlands bronwater is eigenlijk niks meer dan stokoude regen, bijvoorbeeld gevallen in de Veluwe, Zuid-Limburg of op de Utrechtse heuvelrug. Gefilterd door honderden meters zand en van bovenaf afgesloten door dikke lagen klei. Om in Nederland een bron te maken moet je een pijp net zover de grond in rammen tot je bij bronwater bent. En dat kraakheldere zuivere water omhoogpompen ziet er niet per se heel idyllisch uit. De Frankenbron met eeuwenoud water ligt op een industrieterrein in Ede. De idel en sifresbron met Zuid-Limburgs bronwater ligt achter dit hek in Hoensbroek. JE hebt de Mierl’eau-bron in het Brabantse Mierlo en de anl’eau-bron in het Drentse Anloo. De Bar le Duc-bron in Utrecht met water uit de Utrechtse Heuvelrug ziet er zo uit. En niet veel verder bij Bunnik, de Sourcy-bron, met zijn buis in precies dezelfde aardlaag. Net zoals trouwens het Utrechtse drinkwaterbedrijf. Als je in Utrecht woont, drink, douch en trek je je wc dus door met Sourcy bronwater. En zo komt bij veel Nederlanders bronwater gewoon uit de kraan. Voor net iets minder geld dan in een flesje.
