Hallo Rene. En Gerrit. Ik zit hier met Timo. Zeg het maar, Timo. Wat is de route van een verdachte naar de rechtszaal? De route van de verdachte naar de rechtszaal is via de gevangenis. Meestal zit de verdachte al in de gevangenis. Daar halen we deze op. En onderweg doen we soms nog andere gevangenissen en adressen aan. Waarom zit dat putje hier dan in de grond? Dat putje zit daar voor... Als iemand wagenziek wordt of plassen echt niet op kan houden dan wordt het een rommeltje. En dan moeten we 'm daarna soms schoonmaken. Je mag niet even tussentijds naar de wc? Is dat wat je zegt, Rene? Dat klopt. Dit kan alleen op een veilige locatie. Dus bijvoorbeeld bij een rechtbank, een gevangenis of een politiebureau. Verder stoppen wij onderweg niet. Dames, wij gaan naar de rechtbank en jullie moeten mee. Waah! Pleun? Ja? Gaat het nog? Ja. Ja? Ja. Zijn jullie wagenziek? Een beetje. Bij je voeten heb je zo'n putje. Daar kan je in kotsen. Een putje? Dat kan gewoon. Een put. Ja. Dat doe ik liever niet. Moeten kinderen ook handboeien om? Kinderen gaan in een andere bus. In die bus zitten geen celletjes. En de kinderen hoeven ook geen handboeien om. Goedenavond. Ik heb drie jeugdigen voor jullie. We zijn er, dames. één tegelijk. Kom jij maar eerst. Loop maar naar binnen. De tweede deur is ook open. Loop maar door. Ja? Hier links om de hoek staat mijn vrouwelijke collega. Die kijkt je even na. Ja? Oke. Je mag hiernaartoe. Ja. Timo. Kom maar, jongen. We zijn er. Mag ik ook? Nee, jij mag straks. Even fouilleren. Heb je nog scherpe voorwerpen bij je? Ehm, nee. Nee? Dan ga ik je even fouilleren, ja? Ja. Alleen sleutels. Alleen sleutels heb je bij je? Ja. Oke. Hoi. Hallo. Timo, hoe gaat het, jongen? Ja... Het is gewoon een lief jongetje, toch? Dat bepaalt de rechter, als hij wel schuldig is of niet. Oke. Maar hoe noemen ze het hier eigenlijk? Dit is de rechtbank van Midden- Nederland. Rechtbank Lelystad. O. Neem maar even rustig plaats. Wil je nog iets drinken? Dat kan gewoon? Dat kan gewoon. O. Nou, lekker. Ja. Mag ik ook wat drinken? Jij mag ook wat drinken. Wat wil jij drinken? Eh... Mag ik wat Ice Tea Green? Nee, dat hebben we niet. Het is thee, koffie of water. Doe dan maar water. Dan water. Timo. Timooooo. O, kak. Wat heb ik gedaan? Nee, nee, nee, stop! Kijk eens aan. Een watertje. Alsjeblieft. Dank je wel. En dit luik, he... Jij geeft mij nu water, maar ik kan... Waaah! Ja, dat kan ook. Gebeurt dat weleens? Soms. En... Ja, we schatten elkaar een beetje in, he. Je komt binnen. En dan kijk ik naar je, hoe je bent. Ben je rustig? Ja. Ben je afhankelijk? Ik scan gewoon. De hele tijd scan ik. En hoelang zit iemand hier nou, in deze cel? Uiterlijk een hele dag. Ja. O, dat is... Dat is lang, maar ook weer niet. Nee. Je mag hier niet slapen. Hierna, na deze cel, waar wordt de verdachte dan heen gebracht? Wij krijgen een belletje dat jij naar boven toe mag. En dan zit de rechter klaar voor jou. En dan gaan wij met jou naar boven toe. O. En dat gaat dus ook zo gebeuren? Ja. Ahhh. Wil je je pet even afdoen? Kom verder. Je mag daar plaatsnemen. De rechter. Wilt u gaan staan? Dag allemaal. Jullie mogen weer gaan zitten. En dan gaan we beginnen met de zitting van de kinderrechter. En ik zie dat er vier mensen voor mij zitten. Welkom allemaal bij deze zitting. Heeft u soms weleens spijt van het geven van een straf? En zo ja, ligt u daar dan weleens wakker van? Nou, eigenlijk niet, want als je als rechter een straf oplegt, dan heb je daar wel heel goed over nagedacht. En bij volwassen mensen is een straf vaak echt bedoeld om ervoor te zorgen dat ze het nooit meer doen en dat ze voelen dat ze iets verkeerds hebben gedaan. En bij kinderen wil je heel graag dat ze nooit meer een fout maken waardoor ze bij de kinderrechter moeten komen. Maar bij kinderen ga je vaak ook wel bij de straf kijken of je ze ermee kan helpen, dat ze er wat van kunnen leren. Wat gebeurt er nou eigenlijk als de verdachte wordt vrijgelaten? Uiteindelijk betekent een vrijspraak dat een rechter zegt: Ik kan niet bewijzen dat jij een strafbaar feit hebt gepleegd. Dan mag je ook weer door de gewone deur naar buiten. En waarom wordt er geen foto gemaakt? Dat is toch makkelijker? Dat doet men uit privacy-overweging, zegt men. Wij willen toch niet... Iemand die getekend is, is toch ietsje minder herkenbaar dan een echte foto of een film van iemand maken. Je moet je wel bedenken: De mensen die ik teken en die terechtstaan, zijn nog niet veroordeeld. Dus op het moment dat ik ze teken... Stel dat ik ze zou fotograferen en ze hebben een dochter zoals jij, dan zou zo'n kind op school erg geplaagd kunnen worden omdat haar vader terechtstaat. En nu hou je het toch een beetje in het midden via een tekening en zorg je ervoor dat aan het einde van de rit iemand misschien met opgeheven hoofd de rechtszaal uit kan stappen. Ik ga het onderzoek sluiten en ik zal meteen uitspraak doen. Ik heb er goed over nagedacht en ik zal u allemaal vrijspreken. Yes! Dus jullie zijn vrij om te gaan.
