Hee, hallootjes! Hallo! Hoi! Hallo! ik ben clowntje Matti. En ik ben clowntje Nieni! En omdat lachen zo gezond is en het je even je ellende en pijn doet vergeten zijn we hier in het VU Medisch Centrum Ziekenhuis waar ze gebruikmaken van clowntjes. Ja, zodat doodzieke kindjes zich even een beetje beter voelen. Hee, Clowntje Nieni, waarom praten clowntjes zo raar? Omdat het grappig is of zo? Waarom is dat grappig? Ik vind het behoorlijk irritant. Ja, stel dat je ouders de hele dag zo praten. Ja, daar word je toch helemaal lijp van. Zullen we dan maar ophouden? Ja, goed idee, laten we stoppen. Ik ben een beetje bang voor clowns. Misschien moeten we onze gewone kleren weer aan doen en kijken hoe de professionals dit aanpakken. Graag. Beter idee, beter. Goeiemorgen. Goeiemorgen. Goeiemorgen. Goeiemorgen. Goeiemorgen. Waar is-ie nou? Daar! Waar is-ie nou? Daar! He, waar? Achter je! Daar. Je was kwijt! Jullie zijn CliniClown van beroep, en voor Sem was het natuurlijk heel leuk om naar jullie spel te kijken. Maar het is ook echt wel belangrijk toch, dat hij kan lachen door jullie? Ja, hij laat ons ook lachen trouwens. Hij doet het niet! Jij hebt een bril! Waarom is het zo belangrijk dat die kinderen even lachen? Ze liggen in een ziekenhuis, vaak is dat de eerste keer dat ze dat in hun leventje meemaken en er komt zoveel op ze af. Dan is het dat je eventjes niet met waarom ze hier liggen bezig zijn...niet met die ziekte, niet met die enge dingen maar dat je effetjes lekker gaat spelen, je fantasie ingaat, even afleiding geeft. Jij bent dik! Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die veel lachen minder medicijnen nodig hebben. Dat hun koorts kan verlagen door te lachen. Ja, er komt een stofje in je hoofd vrij, wat je lekker doet voelen en zo. Moet ik meer sporten? Ja. Zien jullie de verandering bij kinderen? Als jullie langs geweest zijn? Ze springen niet meteen hun bed uit, haha. Het is een klein effect en ja, we zijn er eigenlijk niet zo mee bezig. We zijn meer bezig met gewoon lekker die afleiding. Er komen nog meer clownen. O ja? Dat zijn jullie! O! O! Maar wij zijn er al, he. Twee. En nu zijn jullie weer! Wij houden heel erg rekening met het kind. Als een kind net buikoperatie heeft gehad dan gaan we het kind niet laten schuddebuiken van het lachen. Dat doet heel erg pijn. Daar stem je je spel ook op af. Een fotocamera! Foto maken! Dan moet ik even mijn haar kammen. Nee, je hebt geen haar! We moeten wel netjes op de foto, he Sem! Ja. Sommigen hebben niet iets ernstigs, maar sommigen hebben niet lang meer te leven. Hoe ga je daar mee om? Ja, zo luchtig mogelijk toch. Lang geleden hadden we een kindje van een jaar of vijf, een kankerpatiëntje. Het eerste wat ze tegen ons zegt: Ik word een sterretje. En ja, dat komt binnen. Maar gelukkig heb je het maskertje op. Dus je blijft clown. Toen hebben we toch een heel feestje gemaakt. We hebben een liedje gemaakt. *Ik word een sterretje.* Ja, dat klinkt heel banaal, maar de hele familie en het kind had nog zoveel plezier daarom. En na afloop zeiden we: Nou, we zullen naar je zwaaien. Dan ga ik op het balkon staan en dan ga ik naar je zwaaien. Moet je wel terugzwaaien, zei ik. Toen zei ze: Ja, ik ga terugzwaaien. Je houdt het toch luchtig en vaak wordt het heel erg gewaardeerd. Boks! Boks. Ja! Wat ben je sterk zeg hee! Sjongejongejonge. Dag Sem! Dag. Dag mama! Doeg.
