Letterlijke tekst (indien aanwezig): Wist je dat we eigenlijk echt bizar vaak aan ons gezicht zitten? Ja, klopt ja! kunnen we wel eens testen? Ja, maar dan moeten we wel afleiding hebben, want anders gaan we er bewust op letten. En dan werkt het natuurlijk niet.
Hm-m, we kunnen onze handen insmeren met van die onzichtbare blacklightmake-up. Iedere keer dat je dat je gezicht aanraakt laat je een spoor achter. En ondertussen spelen we dan boter, kaas en eieren met onze voeten. En dan hebben we onze handen vrij. Supergoor. Doen we.
Oké, openingszet is voor mij. Daar. Dan pak ik het midden. Maar ik laat me niet afleiden. Ja, goeie move. Ik voel dat ik het overzicht verlies. Ik weet het al! Ik zie weer iets over het hoofd. 1, 2, bam! Kijk hier, drie op een rij. Nou Janouk, het moment van de waarheid. Oke, komt ie.
En? Zo, dit is een heel kunstwerk op je gezicht! Nou even naar jou kijken dan. Is het erg? Je zit er helemaal onder. Ja, dan zit ik dus veel aan mijn gezicht. Ja, toch wel. Grappig. Hoe zit dat nou? Ja, daar zijn de meningen dus een beetje over verdeeld hé. Ik denk zelfs persoonlijk dat het te maken heeft met lichaamstaal. Je brengt toch een boodschap over door aan je gezicht te zitten. Ik denk na, bijvoorbeeld. Andere wetenschappers die denken dat het meer te maken heeft met onze voorouders, de apen. Die vlooiden elkaar vlooiden zichzelf en dat ze daarom aan hun gezicht zaten. Interessant wel. Ja. Nou, dat was hem weer tot de volgende Brainstorm. En eh, hou je koppie erbij. Zo mijn handen zitten ook helemaal onder. Wel een pittig luchtje hier prof. Ik weet niet zijn dat nou jouw tenen of is het die kaas?
