In elke liter zeewater zit ongeveer 35 gram zout, dat is vergelijkbaar met 3 afgestreken eetlepels keukenzout. En de zee smaakt ook zout, zoals iedereen weet die wel eens een flinke slok heeft binnengekregen.
Dat zout in het zeewater komt van rivieren die in de zee uitmonden. Voordat ze dat doen stromen ze eerst door allerlei gebergten en landschappen. Daarbij voeren ze kleine stukjes gesteente mee. Die steendeeltjes kunnen chemische verbindingen met elkaar aangaan waardoor er zout wordt gevormd. Via allerlei beekjes en zijriviertjes wordt dit naar de rivier gevoerd en zo komt dat zout uiteindelijk in zee terecht.
Het zoute zeewater stroomt vervolgens de hele aarde rond, ook door warme gebieden waar veel water verdampt, maar het zout verdampt niet, en blijft lekker relaxed in de zee achter. Ontspan! Zo blijft het zeewater goed zout. Er verdwijnt wel eens wat zout in de zeebodem, en hier en daar ontstaat wel eens een zoutpannetje als er een zeetje opdroogt. Maar dat is alleen maar handig als jij daar bent en toevallig wat zout nodig hebt voor op je eitje, of je bevroren oprit.
Zeewater is dus zout, maar rivierwater niet zoet. Toch noemen we dat vaak zo, maar eigenlijk klopt het niet. Zoet water bevat alleen veel minder zout dan zeewater, en het zou dus eigenlijk minder-zout-water moeten heten. Of ‘flauwwater’. Maar dat is een kwestie van smaak.
