En uw gastvrouw van vandaag is Nienke de la Rive Box. Hallo allemaal. Goed dat jullie er weer zijn voor een hele nieuwe 'Waarom Daarom'. Vragen die in een minuutje zijn uit te leggen, te beantwoorden of op te lossen. En welke bal haalt uw gastvrouw vandaag weer uit de ballenbak. Goede vraag. Waarom duimt een baby? Nou, dat is heel simpel: Omdat-ie voorgeprogrammeerd is. Ja, alsof er een computertje in zit. Kijk, in het leven van een pasgeboren baby draait het maar om EEN ding: Eten. Want hij moet overleven en groeien. En waar kan-ie dat vandaan halen? M-hm, bij zijn moeders borst. Maar ja, hoe komt-ie daar? Zonder dat iemand het hem leerde doet een baby meteen na de geboorte twee dingen: Hij gaat zoeken. En doordat zijn mond heel sterk reageert op warmte, en omdat de tepel van de moeder warm is weet-ie: Hier moet ik zijn. Dit gedrag wordt de zoekreflex genoemd. En ook gaat-ie zuigen, heel hard. Meteen zodra hij de tepel bij zijn mond heeft. Dat is de zuigreflex. Want ja, hij denkt maar aan EEN ding: Die buik moet vol. Dat is perfect, toch? Maar omdat de aangeboren zuigreflex zo groot is, wil de baby vaak nog gewoon even door sabbelen. Ook wanneer zijn buik al tonnetje rond is. En dan stapt-ie gewoon over op zijn hand. Of op zijn speentje. Of, juist ja, zijn duim. En dat is niet zo slim. Want duimen kan een gewoonte worden. En dat is heel moeilijk af te leren als je ouder bent. En als je veel duimt, krijg je scheve tanden. O-o, dat wordt een beugeltje. En dat wil je natuurlijk liever niet. Dus hier een tip: Stop met duimen voordat je grote mensen-tanden krijgt. Weet je trouwens dat er volwassenen zijn die dat niet helemaal hebben begrepen? Die duimen nog. Nou, dat was hem alweer. Tot de volgende 'Waarom Daarom'.
