Vrijheid is heel normaal. Ja toch?
Ik wil kunnen zeggen wat ik denk, en geloven wat ik wil, kwil me veilig kunnen voelen, ik wil lopen waar ik wil. Ik wil vrij zijn, (ik wil vrij zijn) en dit is voor de vrijheid (en dit is voor de vrijheid).
Je bepaalt zelf waarin je gelooft, dat is toch heel gewoonlijk? Voor de een is het cultuur, maar voor de ander toch persoonlijk. Je bent vrij als het gaat om het uiten van je visie. Maar in Frankrijk zijn ze strenger als het gaat om je religie.
Een hoofddoek in de klas is soms verboden, echt. Ze willen daar niet kunnen zien wat voor geloof je hebt. Hoe je erbij loopt of hoe je er uitziet. Is dat nou vrijheid van godsdienst, ... hmmm... of juist niet?
In Frankrijk heerst een strikte scheiding van kerk en staat. Op sommige openbare scholen is het dan ook verboden om een keppel, kruisje of hoofddoek te dragen.
Zo werd Alla Mahmoud elke morgen op school op het matje geroepen met de vraag of ze haar hoofddoek af wilde doen.
[Alla Mahmoud en de directrice van de school vertellen]
Veel mensen zijn het niet eens met een verbod op hoofddoeken. Het pst volgens hen niet bij het recht van vrijheid van godsdienst.
"Ik vind dat je wel gewoon een hoofddoek in de klas mag dragen. Want ik bedoel: je wil gewoon zelf je godsdienst hebben."
"Iedereen mag geloven wat hij wil."
"Als jij een hoofddoek op wil, dan doe je een hoofddoek op, weet je. Ik vind dat niet erg."
"Ik vind dat iedereen zijn eigen geloof moet hebben. Want ik vind dat je dat moet respecteren."
