Truus Schröder is geboren in 1889 in Deventer. In 1911 komt ze met haar man naar Utrecht. Daar ontmoet ze Gerrit Rietveld. Wanneer haar man plotseling overlijdt en zij met drie kinderen achterblijft, wil ze opnieuw beginnen en daar hoort ook een ander huis bij. Samen met Rietveld gaat ze dan aan de slag. Haar ideeën over het nieuwe wonen krijgen vorm. Zoals jullie zien: mevrouw Schröder had geen gordijnen. Maar ja, ze wilde natuurlijk wel wat privacy hebben en daarom heeft ze deze luiken bedacht. Dat is heel handig: ze hebben een wit randje zoals u ziet, dat is overdag, want anders wordt het een te grote rotzooi, kan je ze op de kast neerzetten en dan kan je ze niet meer zien. Dit is de zigzagstoel, ontworpen door Rietveld. Dit is een originele, de meeste meubels zijn origineel in het huis. Hij zit niet zo lekker, vind ik, het zit hier een beetje strak aan de rug. Dat was dan ook in eerste instantie niet de bedoeling van Rietveld. Er gaat wat veranderen! Dit is echt het hart van het huis. En kijk eens hoe ingenieus het is. Ik denk dat mevrouw Schröder heel veel invloed op Rietveld heeft gehad en je ziet het hier in huis gewoon: dit is geen huis wat alleen door een man als Rietveld gebouwd kan zijn. Er zitten heel veel vrouwelijke dingen in. Al die praktische dingen die kamers kleiner kunnen maken met die schuifdeuren, dus het zijn echt eigenlijk allemaal dingen die zij er in heeft gebracht vanuit dat leven met drie kinderen. Ze zou het geweldig vinden als dit huis niet gezien wordt als: ik ben de opdrachtgeefster en Rietveld heeft het gedaan. Zij heeft heel sterk altijd benadruktook in de tijd dat ik haar kende: het is iets van ons samen, net als een kindje en dat geldt ook voor dit huis. De kinderen van mevrouw Schröder waren niet altijd blij met het huis. Ze werden namelijk wel eens gepest op school vanwege het huis, want het huis is natuurlijk totaal anders dan de meeste huizen. Ze werden ook wel eens gepest, omdat hun bedden geen bedranden hadden. Daarom leken ook de bedden een beetje op kisten. Toen hebben ze hun moeder gevraagd of ze niet echte bedden konden krijgen met echte bedranden. En toen heeft hun moeder, mevrouw Schröder, heeft toen deze opklapbare bedranden bedacht. Als dan hun vriendinnen kwamen spelen, konden ze hem omhoog klappen en dan hadden ze weer echte bedden. Mevrouw Schröder heeft tot haar dood in 1985 in het Rietveld Schröderhuis gewoond. Ook Rietveld woonde de laatste jaren van zijn leven in het Huis.
