Ik kan dit flesje natuurlijk gewoon weggooien. Dan wordt het verbrand en wat er overblijft is vervuilende rook en as. Maar dat is eigenlijk helemaal niet nodig, want van dit flesje kan prima een nieuw flesje gemaakt worden. Nou zou je denken: plastic is plastic. Maar dat is helemaal niet zo. Er zijn heel veel verschillende soorten plastic. Je hebt het welbekende polypropeen. Daar zijn de dopjes van gemaakt, margarinekuipjes en bijvoorbeeld plantenbakken. Polystyreen, ook wel bekend bij hardwerkend kantoorpersoneel: plastic bekertjes, piepschuim en wegwerpservies. Polyvinylchloride, of PVC: zwembandjes, regenkleding, tuinslangen en regenpijpen. En natuurlijk het bekende polyetheentereftalaat, oftewel de pet in de PET-fles. Al deze verschillende soorten plastic hebben allemaal andere eigenschappen. Dus als je dit allemaal door elkaar heen gaat smelten, ontstaat er plastic waar je weinig van kan maken. Daardoor worden onze plastic flessen apart ingezameld, zodat je 1 soort plastic bij elkaar hebt. De flessen worden in elkaar geperst tot een baal en die balen worden hier bij het recyclebedrijf afgeleverd. Nou weegt 1 zo'n fles niet zo heel veel, maar 8000 flessen in zo'n baal 350 kg. Het is niet zo dat ze de flessen wassen en dan weer opnieuw vullen. De plastic wordt omgesmolten tot nieuwe flessen. Dat is hygiënischer en zo'n geperste fles neemt veel minder ruimte in beslag als het vervoerd wordt. De balen met flessen gaan in de fabriek de shredder in. Dat is een grote hakmachine die de flessen in kleine stukjes hakt. Al deze stukjes gaan dan op de lopende band, deze moet al het metaal tussen het plastic vandaan halen, zoals deze sleutels. De plastic snippers gaan in een grote bak met water en daar worden ze gewassen, maar hier gebeurt nog iets belangrijks. De Pet-fles zelf bestaat ook uit verschillende soorten plastic: de dop, de fles en het etiket. Die verschillende soorten plastic worden tijdens het wassen van elkaar gescheiden. Wat naar de bodem zakt is het plastic van de fles zelf. Wat naar boven komt is het plastic van de etiketten en de doppen. Dat wordt later ook weer van elkaar gescheiden. Het doppenplastic wordt gebruikt om draag pallets van te maken en van het plastic van de etiketten worden bloempotten van gemaakt. Het plastic van de flessen gaat daarna in een heet bad met wasmiddel tot al die stukjes plastic brandschoon worden. De gewassen en gemalen stukjes plastic worden via deze blauwe buis de oven in geblazen en daar wordt het wel 300 graden. De plastic smelt tot een grote, dikke brei. Daarna wordt het plastic door een vorm geperst. Hierdoor ontstaan hele lange spaghettislierten van plastic. Die lopen hier door een waterbak om af te koelen. Aan het eind gaan de slierten een hakmachine in en worden er kleine korrels van gemaakt. En zo krijg je schone, zuivere plastic korrels. Al die korrels gaan naar een frisdrankfabriek en daar worden ze omgesmolten tot 1 miljoen nieuwe frisdrankflessen. En zo sparen we met recyclen heel veel grondstoffen en heel veel energie uit, maar als je echt een beetje duurzaam bent dan vul je je flesje gewoon nog een keertje zelf.
