De zee... de zee... de zee...
de zee is vol gevaren...
toch wil een echte zeeman...
voor altijd schuitje varen...
‘t Was op een donkere dag...
dat er storm een opstak...
Een harde wind die blies ons schip...
het land op, met een smak...
We konden heel goed zwemmen...
dat was echt een geluk...
Maar onze prachtig mooie boot...
Die was kapot, was stuk...
De zee... de zee... de zee...
de zee is vol gevaren...
toch wil een echte zeeman...
voor altijd schuitje varen...
We sliepen op het strand...
onder de pal(le)mbomen...
verdrietig lag ik uren lang...
over de zee te dromen...
want zand en gras en stenen...
dat is echt niks voor mij...
dus toen het schip weer was gemaakt...
oh wat was ik toen blij!...
De zee... de zee... de zee...
de zee is vol gevaren...
toch wil een echte zeeman...
voor altijd schuitje varen...
De zee... de zee, de zee...
de zee zo vol gevaren...
toch wil een echte zeeman...
voor altijd schuitje varen...
