Er komt een tijd, dan zijn paarden te oud om te werken. Net als opa en oma. Deze paarden wonen op een boerderij voor oude paarden. Ze zijn met paardenpensioen!
Springpaard: Vroeger kon ik springen,over hekken of een sloot. Vroeger kon ik mensen dragen. Vroeger was ik groot.
Manegepaard: Vroeger kon ik stappen,geduldig heen en terug. Vroeger kon ik kinderen dragenop mijn sterke rug
Samen:Vroeger was ik 't beste paard.Nu ben ik oud, als paard bejaard. Vroeger was ik kampioen. Maar nu ben ik, nu ben ik, met paarden-pensioen?.
Springpaard: Vroeger moest ik springen. Mensen schreeuwden aan de kant. Wat deed het pijn als ik me stootte aan zo'n balken-rand.
Managepaard: Vroeger moest ik lopenuren in het rond. Vroeger moest ik aan een touwtje met een bitje in mijn mond.
Samen: Maar vroeger is al lang niet meer.Ik race, ik draaf, ik spring niet meer. Nu hoef ik dat niet meer te doen,want nu ben ik, nu ben ik, met paarden-pensioen.
tekst en muziek: André Rooymans ©2001
