En dan is het nu alweer tijd voor onze eigen volkszanger René de Plank met zijn wekelijkse ode aan een ding. De grote vraag luidt natuurlijk ook vandaag weer: welk ding. Ja, daar kan ik dus absoluut niks over vertellen. Ja, je hebt gelijk, dat moeten we raden. Ha! Ja, zo is dat, opper. Daar gaan we weer! Die handjes! Het doodgewone dingnvan deze week is echt nooit moe. Ga zitten op zijn rug. Hij brengt je overal naartoe. Hij rijdt naar school, het zwembad, naar ballet of naar het bos. Dit ding heeft ook een bijnaam en dat is het stalen ros. Het is nog niet zo simpel hoor, het rijden op dit ding. Daar heb je wat geduld voor nodig en veel oefening. Dit ding is doodgewoon. Maar ook dit doodgewone ding verdient het dat ik deze week een ode aan hem zing. Trap heel hard op z'n trappers, want dan ga je lekker snel. En als je in wilt halen, nou dan bel je met je bel. En ben je door wat glas gescheurd en zijn je banden lek. Dan rijdt dit ding niet lekker meer dus zet je hem in het rek. Dit ding verdient een prijs. Een gouden ketting of zoiets. Nou, heb je het al geraden? Een applausje voor... De fiets! Ja, natuurlijk, de fiets, ik mag er zelf ook graag op rijden. Applaus voor de fiets, hij verdient het.
