Minder goed kunnen lezen, schrijven of spellen. Terwijl je net zo slim bent als andere kinderen die dat wel goed kunnen. Bij die kinderen wordt vaak dyslexie vastgesteld. Maar, zegt een onderzoeker nu, dat is niet altijd terecht. Veel van die kinderen hebben helemaal geen dyslexie. Maar krijgen gewoon te weinig hulp op school. Ik weet dat de meeste kinderen als ze goed les zouden hebben gehad geen dyslexie hebben gehad. Ze hebben wel het probleem dat ze het niet goed kunnen. Maar ze kunnen het wel als ze goed les krijgen. Anderen zijn het er niet mee een. Er zijn kinderen die wel goed hun best doen. Maar die hebben wel dyslexie. Daar maakt het niet uit. Nine is een van die kinderen. Zij was 8 toen ze hoorde dat ze dyslectisch is. Wat kan je moeilijk? Ik had fouten bij dictee op school. 10 fouten. En dus was Nine best blij toen ze hoorde dat ze dyslectisch is. Ze begreep eindelijk waarom lezen en schrijven bij haar wat moeizamer gaat. Het onderzoek vindt ze dan ook een beetje raar. Ik denk dat wel veel kinderen dyslexie hebben. En dat als ze veel oefenen dat het echt niet beter wordt. Maar dat oefenen dat gebeurt te weinig, zegt de onderzoeker. Wat je heel vaak ziet dat kids met dyslexie minder gaan lezen. Dat is niet de bedoeling. In tegendeel. Als je niet goed kunt lezen moet je extra oefenen. Andere dyslexie-deskundigen vinden dat onzin. Misschien kan de hulp op school soms beter en kan oefenen helpen. Maar...Ik kan niet zeggen dat alle kinderen met dyslexie niet hard genoeg gewerkt hebben. En daar is Nine het mee eens. Het kan best dat het iets beter wordt. Maar het wordt nooit 100 procent. Ik kan niks uit mijn hoofd doen en nul spellingsfouten in een brief maken. Jij kan anderen dingen. Ik ben creatief met mijn handen.
