Ienie, dan wil ik nog even het vuur horen. Ja ja, dat is net echt. Oké. Perfect. Is iedereen er klaar voor?
Ja ja ja.
Oké, daar gaan we. Start de muziek.
Dames en heren, u luistert naar het hoorspel 'bruine bonen met spek'. 3 Cowboys zaten om een vuur, een kampvuur. Het vuur knetterde en er waaide een gure wind. 1 van de cowboys roerde in een pan met bruine bonen. Toen hoorde de cowboys hoefgetrappel. Het hoefgetrappel kwam dichterbij. Oh nee, het was de verschrikkelijke bruine bonen Henkie. De cowboys klappertanden van angst. Geef hier die bruine bonen met spek. Het vuur knetterde. De wind loeide. De cowboys klappertanden van angst. Zeg, komt er nog wat van zei bruine bonen Henkie. Geef op die bruine bonen. Toen stond de dapperste cowboy op en zei 'nee'. Even werd het doodstil. Je mag er gerust bij komen zitten, dan kunnen we samen delen. 'Samen delen?', zei bruine bonen Henkie. Dat heb ik nog nooit gedaan. Dat wil ik wel eens proberen. Zo liep alles goed af. Het vuur knetterde. De wind loeide. De bruine bonen werden eerlijk verdeeld en de paarden stonden rustig op stal. Lekker zeg die bruine bonen, dat is wel fijn dat samen delen. 'Dat moeten we vaker doen', zei bruine bonen Henkie. Dat deden ze, want ze werden dikke vrienden. U heeft geluisterd naar bruine bonen met spek. Ik dank u wel voor uw aandacht.
Geweldig, geweldig!
Ik zag het gewoon allemaal voor me. Die cowboys en dat vuur.
Ik kon door die doek helemaal niet zien wat er gebeurde hoor.
Aart, je rook de bruine bonen met spek toch bijna? Ik weet precies wat ik vanavond ga eten. Dan mag jij raden.
Bruine bonen met spek!
