Met onze ogen kunnen we heel veel zien. Veraf, van dichtbij, in kleur en ook aardig rond om ons heen. Maar we zien ook heel veel niet. Als je met andere ogen naar de wereld kijkt, ziet die er echt totaal anders uit. Zoals met de ogen van een varken of een zwijn, het wilde broertje van deze. Wilde varkens en zwijnen...Die leven vooral aan het begin en aan het eind van de nacht, in de schemer. En eigenlijk hebben ze helemaal niet zulke hele goede ogen. Sterker nog, in het pikkedonker zien ze bijna helemaal niks. Maar die ogen, die zijn wel heel gevoelig voor licht. In het volle licht zien ze dit. Ja, nou, dat vinden ze niet zo prettig en daarom is een beetje licht zoals in de schemer perfect voor ze. Ja, met die schattige kraaloogjes zijn ze ook nog eens kleurenblind. Het verschil tussen deze twee appels zien zij niet. Vooral de kleur rood zien ze niet en daardoor is alles voor deze dieren een soort van groen-wit. Kijk, de camera in deze telefoon ziet ook de kleur rood niet, dus dit is dan wat zij zien. Twee groene appels. Geinig toch? Maakt trouwens helemaal niet zoveel uit, want ze kunnen ook hartstikke goed snuffelen. In Azië komen ook veel varkens en zwijnen voor en die worden er graag gegeten door tijgers. Die zijn groot, snel en sterk. Maar voor een roofdier hebben ze eigenlijk wel, als je er over nadenkt, een belachelijke kleur: knaloranje. Superopvallend. Wij mensen zien tijgers tussen de groene bladeren van de jungle echt al van ver aankomen. Dus ja, dat zet je toch aan het denken. Waarom hebben tijgers eigenlijk niet een wat minder opvallend kleurtje? Nou, varkens en trouwens ook andere dieren die door grote katten gegeten worden, zoals herten, impala's, buffels en geiten. Die zijn allemaal kleurenblind. Dus kijk, dit is hoe zij de tijger zien. Bizar toch? Een soort groen-witte tijger. Dus de tijger, die kan gewoon oranje blijven. Voor de prooien maakt het toch niks uit. Gelukkig trouwens voor de prooien dat ze wel hartstikke hard kunnen rennen, want als je dan ineens een groen-witte tijger uit de bosjes komt is het gewoon een kwestie van wegwezen.
