Waarschijnlijk bestaat popcorn, oftewel plofmaïs, al duizenden jaren. Waar mensen terwijl ze het aten naar keken voordat er bioscoopfilms waren is niet bekend. Wellicht naar grotschilderingen, want in grotten in Nieuw Mexico zijn restanten popcornmaïs van meer dan 5600 5000 jaar teruggevonden. Er zijn zes soorten maïs, maar alleen popcornmaïs popt open als je het verhit. We associëren het vooral met bioscoopbezoek. De maïsplant die popcorn levert, suikermaïs, wordt speciaal gekweekt op kleur, smaak en de 'popbaarheid'. De oogst valt in het najaar. Als je het blad verwijdert zie je dat de korrels kleiner en harder zijn dan van bijvoorbeeld snijmaïs. Bij de oogst ligt het vochtgehalte tussen de 16 en 20 procent en dat is net iets te veel. 14 procent is perfect, dus gaat de oogst in deze grote silo's, waar hete lucht doorheen wordt geblazen. Het luistert nauw, want droge popcorn popt niet maar te veel vocht zorgt voor bederf. In de fabriek wordt de maïs eerst eens goed gezeefd, om plantenresten en andere verontreinigingen te verwijderen. Zuiginstallaties voeren het kleine stof en vuil af. De resten van de maïskolven worden vaak als dierenvoer gebruikt. Hier zie je hoe de popcorn van al het ongewenste materiaal wordt gescheiden. Dat handje links is goed voor de koeien, maar niet voor ons! Toch zijn ze nog niet tevreden. Daarom gaat de maïs nu naar deze zweeftafel. Dankzij trillende platen en een ventilator zweeft de maïs in de lucht. Maïs die te zwaar of te licht is, kan er zo makkelijk uit gehaald worden; alleen de perfecte korrels zweven in het midden. Maar zelfs nu kan het sorteren NOG beter: hier vliegt de maïs langs een elektronisch oog. Dat ziet alle resterende vuiltjes en eventuele slechte korrels. Met een straal perslucht worden ze weggeblazen. Nu is het tijd om de productie te testen: 250 gram maïs gaat met wat olie in een pot. Als het daarin 230 graden is, verandert het water in de maïs in stoom. Door de druk ontploft de maïskorrel en keert zich binnenstebuiten. Nu verschijnt we het witte, luchtige zetmeel. Als het goed is, heeft de popcorn nu precies 44,5 keer het originele volume. De gepofte popcorn gaat in een buis met een schaalverdeling erop. En ja hoor, het klopt als een buis. Met een beetje popcorn kun je heel veel mensen blij maken. Van een korrel zo groot als een erwtje binnen een paar seconden naar een bak vol snoeperij. Hoewel de maïskorrels allerlei kleuren kunnen hebben, is de binnenkant altijd wit. Tijd om deze partij te verpakken. Het vochtgehalte is uiterst belangrijk, dus de zakken worden geseald zodat ze in de winkel niet uitdrogen. Deze papieren zakken zijn voor grootverbruikers zoals bioscopen en pretparken. De zak heeft een beschermlaag om vochtverlies te voorkomen. De maïs had zes maanden nodig om te groeien en het productieproces duurde ook enkele weken, maar voor de liefhebbers was het dat waard. Eet ze met caramel, of juist met wat boter en zout. Nou maar hopen dat de film een beetje goed is...