Ik ben Sebastiaan. En ik vind het best raar dat je jezelf kan zien in de spiegel. Dus mijn vraag is: hoe worden spiegels gemaakt? Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wat is die vraag van Sebastiaan interessant! Dat maken vereist een speciale techniek dat kun je het beste zien in de spiegelfabriek. Een spiegel is eigenlijk niets meer of minder dan een glasplaat met een stuk metaal erachter. Kijk, als ik dit stuk aluminiumfolie achter deze glasplaat hou, lijkt het al een beetje op een spiegel. Maar hier wil je niet iedere ochtend je haar in kammen. Het geheim achter de spiegel is metaal. Metaal kaatst het licht namelijk recht terug. Het metaallaagje dat bij een spiegel vaak wordt gebruikt is zilver. Zilver is licht en glad en weerkaatst daarom het meeste licht terug. De spiegel stuurt het licht ook een beetje terug en zorgt voor een helder beeld. Nou, aluminiumfolie, dat werkt dus niet. Zilver spiegelt dus goed, maar een grote zilveren spiegelende plaat is natuurlijk onbetaalbaar. Daar hebben ze iets op gevonden. Namelijk: de glasplaat. Als je daar een dun laagje zilver overheen giet krijg je een mooie grote spiegel, helemaal strak. De meeste spiegels worden in grote bedrijven in het buitenland gemaakt maar in Duiven staat nog een fabriek die het op ambachtelijke wijze doet maar hoe gaat het dan precies in zijn werk? Ruud Visser van de spiegelfabriek laat zien hoe het moet. Allereerst wordt de glasplaat schoon gepolijst met een fijn schuurmiddel. Daarna wordt de glasplaat schoongemaakt met water en ammoniak want het zilver water straks opkomt hecht wel aan glas maar niet aan vetvlekjes dus moet het schoongemaakt worden. Daarna volgt de derde en laatste wasstap: alles wordt schoongespoeld met water. Nu moet deze schone glasplaat een spiegel worden. Gelukkig kan Ruud dat als de beste want jij hebt het van je vader geleerd. En nu ga je als eens scheikundeprofessor alle ingrediënten mengen. Welke precies? Dit is zilver, dit is soda en dit is een geheim ontwikkelrecept. Een fabrieksgeheim? Dat klopt. Heet mengsel gaat op de glasplaat en moet je opletten wt er dan gebeurt. Na ongeveer een kwartiertje zie je al een spiegel tevoorschijn komen. Door een chemische reactie hecht het zilver op de glasplaat. Het zilver zakt eigenlijk op het glas en blijft hieraan vast kleven. Nog even met de zeem eroverheen en klaar. Dat is een mooie spiegel! Ja klopt, maar dit is de achterkant. Omdat de zilverlaag kwetsbaar is breng ik een verflaag op zodat ie niet kan beschadigen. Het zilverlaagje zit nu tussen de glasplaat en de beschermlaag aan de achterkant. Als dit de achterkant is wil ik nu de voorkant wel zien. Nog even schoonmaken. Kijk, zo krijg je dus een prachtige, handgemaakte spiegel. Is leuk, zo’n handgemaakte spiegel, maar je kan er natuurlijk ook iets speciaals van maken. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wat is het leukste programma van ons land?
