Mike is druk aan het oefenen, want hij heeft vanavond repetitie met de band. Want jij speelt in de...Jostiband!
En hoe is het voor jou om elke woensdagavond naar de Jostiband te gaan?
Dat is juist heel erg gezellig altijd.
Lyan, jij bent de orkestleider van de Jostiband. Jullie bestaan al meer dan 50 jaar. Hoeveel muzikanten zitten er eigenlijk bij?
We hebben 140 muzikanten in de Jostiband. Die hebben allemaal een verstandelijke beperking maar ze worden wel begeleid door twee collega's van mij die een instrument bespelen om ons een beetje op weg te helpen.
Mike, wat is jouw verstandelijke beperking precies?
Dat vind ik wel moeilijk, maar ik praat heel erg langzaam en ik praat ook niet zo hard, soms. Ik heb mijn hoge stem sinds mijn geboorte.
Je maakt zelf veel muziek, luister je ook veel naar muziek? Wat voor muziek dan?
Ik luister vaak naar Frans Duijts en Frans Bauer.
Heb je wel eens mensen zien veranderen, door hier muziek te maken?
Ja, zeker. Ze zijn trots op wat ze geleerd hebben, want dan blijkt dat ze veel meer kunnen dan we denken. En het is niet alleen maar gezellig muziek maken, maar ook de leuke dingen eromheen. Dus samen koffiedrinken, of samen naar een concert gaan. Dus het is ook gewoon een heel gezellig iets.
En hoe leer je dan iedereen weer een nieuw muziekstuk aan?
Daar hebben we ons eigen systeem voor. We maken gebruik van het gewone notenschrift, dus de notenbalk met de nootjes, maar we hebben iets extra's aangebracht. Je ziet allemaal kleuren eronder. Dus de b is zwart en de c is geel en die kleurtjes zie je hier ook. Dus door kleur te vergelijken, dan zoek je de zwarte op, want daar beginnen we mee, dus dan ga je naar de zwarte en dan ga je naar de g.
Maar in deze bladmuziek zie ik ook verschillende tonen staan. Dit is bijvoorbeeld een lage d. Maar je hebt ook een hoge d. Hoe zien ze dat verschil dan?
In de bladmuziek zie je qua kleur geen verschil. Dat doen we ook expres niet, want we proberen ze ook te laten kijken naar de noot in de notenbalk. Is-ie eronder of is-ie erin? Als iemand er toch steeds problemen mee heeft of als het niet lukt, dan kun je van die lage d bijvoorbeeld een zonnetje maken.
Dan zet je in je muziek een cirkeltje eromheen en dat doe je dan ook op het instrument en dan weten ze: Nu moet ik het zonnetje hebben en dan weer dat andere blauwe nootje.
Nu hebben jullie ook van die mensen die staan te zwaaien met schijven. Wat is dat dan?
Dat is om het nog makkelijker te maken. Want je ziet, dit stuk bestaat uit heel veel nootjes en het gaat best wel snel. Sommigen kunnen dat niet bijhouden. Die raken dan een beetje in de war. Dan gebruiken we die schijven, want dan hoeven ze maar een paar noten mee te spelen. Maar op zo'n manier dat 't toch klinkt.
Dan hoef je niet te lezen, maar dan zie je een zwart bordje met b en dan weet je:
B spelen. Ja, en als die schijf weer naar beneden gaat... Moet je stoppen. Ja. Heel simpel.
Oké, vanavond is het zover: Het grote Jostiband-optreden, hier in het Concertgebouw. Alle instrumenten zijn er al en daar komen nu ook de artiesten aan.
Zo! Zin in? Veel zin in, ja. Goed zo, high five!
Daar zijn ze hoor, jongens. De sterren van de show.
Hee, Mike! Kom 'ns even hier. Heb je er zin in? Ik heb heel veel zin. En wat gaat er zo door je heen, als echte ster van de show? Ik ben er klaar voor. Je bent er klaar voor. Goed zo.
Wow! Nou, Mike.
En dan zit hier straks al jouw familie in de zaal. Ja, gezellig.
Denk je nou van, oei? Vreugde. Vreugde! En vind je het spannend? Nee, ik heb er gewoon heel veel zin in.
