Plastics grootste kracht is ook plastics grootste zwakte. Deze boot bijvoorbeeld, die gaat niet snel kapot. Dat is mooi, maar als het als afval in de natuur terechtkomt, dan blijft het ook heel lang bestaan. Zoals dit flesje. Als ik het niet opruim, dan drijft het helemaal naar zee.
He Stefanie! Dit is Stefanie. Zij doet onderzoek naar hoe plastic door de zee beweegt en vandaag neemt ze haar lab mee naar het strand.
Wat tof dat ik je hier zie! Ja, wat leuk zeg. Wat heb je allemaal meegenomen? Ja, ik heb een net vol plastic. Jeetje, wat goed. Ik heb ook het een en ander van het strand afgehaald. Ik heb zelfs een schoen gevonden. Die is echt helemaal uit elkaar gevallen. Hoeveel plastic zit er eigenlijk in de oceaan? Ja, helaas echt heel erg veel dus. We denken, onderzoekers, dat er maar liefst 100 miljard kilo plastic in de oceaan zit. 100 miljard kilo. En daarom noemen we dat ook de plastic soep. De plastic soep, waarom plastic soep? Komt, dan leg ik je uit wat plastic soep is. Oh wacht nee, m'n kano! Ik leg hem hier neer, want anders veroorzaak ik nog meer plastic in zee. Dat lijkt me een goed idee.
Ik een hier een kaartje bij me. Toen onderzoekers met schepen de zee op gingen toen kwamen ze erachter dat ze vooral plastic vinden op bepaalde plekken, heel ver weg van die van land eigenlijk. En als ik daar dan naartoe zou peddelen, wat zou ik dan zien? Zou ik dan ook eigenlijk overal, zoals mijn netje, overal plastic zien. Hoe ziet dat eruit? Ik denk als je daarheen peddelt, dat je helemaal niks ziet omdat dat plastic dat hier nog best wel groot is, dat breekt helemaal uiteen in hele kleine stukjes. Dus die plastic soep is eigenlijk meer een soort plastic bouillon. Maar waarom vallen die plastic deeltjes dan uit elkaar? Nou, dat ga ik je laten zien. Oke. Je moet die plastic wel meenemen. Laat ze zomaar liggen. Als we zo'n groot stuk plastic hebben en dat ligt een tijdje op een strand. Ja, dan schijnt er best wel lang de zon op, als de zon er lang op schijnt dan wordt het plastic erg bros. Als het dan zo over het strand heen schuift of op de rotsen slaat of of er heel veel wind is, dan breekt het heel makkelijk uiteen in van die kleine stukjes plastic. Worden die deeltjes dan ook zo klein dat ze na een tijdje naar beneden gaan dwarrelen? Om daarachter te komen dan kunnen we wel een proefje doen. Let's go! Nou dit is het. Kunnen we eindelijk beginnen de proef? Ja, wel nog even deze in stukjes knippen. Moet ik dat doen? Ik heb net al dat water gehaald, moet ik nu weer gaan knippen? We hebben wel die kleine stukjes nodig. Ja, en die schaar. Dat is dus eigenlijk dat schuiven over het zand van eb en vloed en de golvende wind en het slaan op de rotsen en de zon. Ja, nou dat lijkt me wel genoeg zo. Toen ie nog heel was, het bloempotjes, ja die blijft natuurlijk drijven. Dan kun je de kleine stukjes erin doen. Oke, de kleine stukjes gaan erin. Kijken of die het anders doen. Blijven ook drijven. Die blijven gewoon drijven. Ja Maar wat gebeurt er nou? Want op de zee is het eigenlijk nooit echt rustig. Er zijn zeestromingen, golven, van alles en nog wat. Als we nou in deze bak gaan roeren. Oke, daar gaan we. Zo. Stormen, tsunami's, golven. Kijk, sommige stukjes die gaan naar beneden. Al die zeedieren en de vissen en zo zien dat gewoon als voedsel. Dat lijkt me niet gezond. Nee, uiteindelijk gaan ze ook gewoon weer naar boven, dan drijven ze toch weer, als het weer rustig wordt. Ja, maar naast al die zeedieren die het per ongeluk eten, zijn er ook zeedieren en planten die dat plastic zien als als een soort houvast. Die gaan daar opgroeien zoals algen. En wordt het zwaarder? Ja. En dan zinkt het echt naar beneden. Dat kan ik ook laten zien. Ik hoef toch niet weer te knippen of water te halen? Euh ja, jij mag alleen nog effe verven. Verven? Ja. Dus dit moeten dan de algen voorstellen? Dat zijn de algen, precies. Ok, heb ik het zo goed geroerd? Ja, ziet er goed uit. Daar gaat hij dan. De test: een stukje plastic met algen. Wat gaat er gebeuren? Het zinkt!
Oke, dat plastic zit echt overal, het drijft in de soep, het zinkt naar beneden, dwarrelt in het midden. Hoe kunnen we dat er ooit nog uithalen dan?
Op zee is dat echt supermoeilijk, maar waar veel makkelijker opruimen is, dat is op het strand. Het strand. Maar het zit toch in de zee? Ja, maar heel veel van het plastic, dat spoelt ook weer aan op het strand. Nou ja, laat maar zien, hoe werkt dat? Hoef ik in elk geval niks te doen. Wat we dus kunnen, bijvoorbeeld dit soort plastic heb ik net gevonden hier op het strand. En we kunnen achterhalen waar dit stuk plastic vandaan komt door gebruik te maken van computermodellen. Maar hoe check je dan of die modellen wel echt kloppen? Daarvoor hebben we bijvoorbeeld dit soort instrumenten, dit zijn drijvers. Die drijven in de oceaan en die hebben een gps bij zich. Dus we kunnen gewoon deze apparaten volgen die zich gedragen als plastic en kijken waar ze heen gaan. En dan kunnen we dat vergelijken met onze voorspelling.
Dus je kunt eigenlijk precies gewoon alle oceaanstromingen en de golven, de getijden, die heb je allemaal in het model zitten? En dan zeggen van oh er komt nu heel veel plastic aan strand, kom, we gaan rapen en dan gaan we opruimen. Maar zou het niet veel beter zijn om er gewoon voor te zorgen dat er geen nieuw plastic meer in de oceaan komt? Ja, heb je helemaal gelijk in. Het is natuurlijk veel beter als we gewoon stoppen met plastic produceren en het niet meer weggooien, dan nog zal er de komende 30 jaar ongeveer nog steeds plastic gaan aanspoelen. Oke, geen tijd te verliezen, laten we plastic gaan rapen. Ja, lijkt me goed. Laten we de zak meenemen. Oh de zak. Aan het werk. Ja, hier ligt ook wat.
