In een democratie mag iedere burger meepraten, maar welke macht heb je als burger eigenlijk?
Om te beginnen kun je de mensen kiezen die jou representeren in het parlement, in de gemeente of in verenigingen: politici en bestuurders.
En, als er in de politiek een besluit wordt genomen dat je niet zint, kun je ook een burgerinitiatief starten.
Het burgerinitiatief staat haaks op vroegere ideeën over macht en invloed, waarbij men uitging van een erfelijke lijn, en de machtspositie niet verworven werd, maar van geboorte was gegeven. Was je als boer geboren, dan had je geen rechten. Tot diep in de vroeg moderne tijd hadden de mensen nauwelijks rechten en hadden ze geen bescherming door en van een overheid.
Aan de basis van verzet liggen de idealen van de Verlichting: de gedachte dat alle mensen gelijk zijn, vrij zijn en evenveel waard. Vrijheid, gelijkheid en broederschap.
Bij evident machtsmisbruik, zoals het straffen van Pussy Riot, worden we dan ook boos. Volgens de filosoof Max Weber betekent macht dus dat je iemand anders jouw wil kan opleggen, ook als de ander daar eigenlijk geen zin in heeft. Macht heeft in deze definitie een grote en duidelijke invloed op de identiteit van degene die het niet heeft. Maar de filosoof Foucault ziet macht anders: macht, dat hebben we allemaal: door bijvoorbeeld te staken, of niet te luisteren. Of door een bord langs de kant van de straat te zetten: zo kun je al kenbaar maken wat jij ergens van vindt.
In het Westen was de Occupy-beweging een voorbeeld van een opstand tegen machtsmisbruik. Demonstranten bezetten plekken in de stad en slaan daar hun tentjes op. Op het Beursplein in Amsterdam, in New York, in Japan. Allemaal uit woede over hoe het geld verdeeld wordt. Occupy doet dus precies wat de naam aangeeft: bezetten.
In filosofische zin is Michel Foucault dus geschikter dan Max Weber om de potentie van een beweging als Occupy en ook die van het burgerinitiatief te begrijpen.
Welke macht heb jij? En welk initiatief als burger zou jij willen starten?
