Eén van de grootste barrières voor de natuur is door de mens gecreëerd. Onze wereldberoemde dijken houden ons veilig, terwijl ze het leven voor miljoenen vissen bemoeilijken. De Afsluitdijk is natuurlijk een blokkade voor vis. Dat is eigenlijk de grootste ecologische ramp die we Nederland hebben toegebracht. Trekvissen kunnen niet door de Afsluitdijk heen. Ze leggen duizenden kilometers af om bij ons tegen een betonnen muur op te botsen. Soms zwemmen ze wekenlang langs de Afsluitdijk, wanhopig op zoek naar een doorgang. Er zijn mensen die daar iets aan willen doen. Ze maken een rivier speciaal voor vissen dwars door de dijk. De vismigratierivier is een bijna vier kilometer lange, slingerende rivier, waarbij die overgang van het zoute water, het zoute Waddenzeewater naar het zoete IJsselmeerwater in die rivier plaatsvindt. Er gebeurt onder water een hele hoop wat we niet zien, maar het gaat echt om honderden miljoenen dieren die vanaf de Waddenzee naar het IJsselmeer trekken. We proberen om voor de vissen die niet heel krachtig kunnen zwemmen, kijk de zalm weten we van, die zwemt tegen de waterval op, maar de palinkjes komen hier binnen, dan zijn ze ontzettend klein en heel zwakke zwemmers. Dus door een passage te maken met deze dwarswanden halen we de stroming eruit en kunnen ook de zwakke zwemmers de Afsluitdijk passeren. De planning nu is dat er over twee jaar het eerste water in de vismigratierivier kan gaan staan en dat de eerste vissen kunnen migreren vanaf de Waddenzee naar het IJsselmeer. Als ik hier nu rondkijk en iedereen druk bezig zie en fantastisch om nu te zien dat het echt vorm krijgt. Het weer verbinden van die Waddenzee met het IJsselmeer is voor Nederlandse begrippen natuurlijk gigantisch. Kijk bijvoorbeeld naar de paling, die wordt geboren bij de Cariben. Hij trekt vanaf de Cariben de Atlantische Oceaan over als jong klein palinkje om uiteindelijk in West-Europa naar binnen te glippen. En we weten zelfs dat ze tot in Zwitserland aan toe komen. Dus het weer passeerbaar maken van deze Afsluitdijk verbindt daar de tropen met sneeuw van Zwitserland. Maar allemaal onder water. Een belangrijke voordeur die we openzetten, die die eigenlijk heel veel gebieden via die vis weer met elkaar verbindt.
