Is het snugger of is het kletspraat? We zullen het zien.
Een hondentong geneest je wond sneller. Een hond is een gezellig huisdier. Hij wacht je op als je uit school komt. Je kan met hem spelen. Je kan stoeien. Knuffelen. En je kan hem ook trucjes leren. Maar wist je dat een hond je ook kan verzorgen als je een lelijke wond hebt opgelopen? Dat doet 'ie door aan die wond te likken. Er zijn mensen die het vies vinden als honden likken. Zit, af. Foei, zeggen ze dan. Maar het is zonde. Een hondentong is namelijk heel gezond. Op de tong zitten miljoenen gezonde bacteriën die een wond kunnen schoonmaken. Het vuil uit de grond verdwijnt veel sneller dan wanneer je dat nare prikspul uit een flesje gebruikt. Dus heb je een hond in huis, dan heb je geen verbandtrommel nodig.
Zou dat waar zijn? Een hond likt natuurlijk ook aan zijn eigen wondjes, dus wat dat betreft zit er misschien wel wat in. Aan de andere kant. Wie heeft daar nou ooit van gehoord dat je een hond aan je wond moet laten likken? Kletspraat! Maar hoe zit het dan wel?
Honden likken je wond helemaal niet schoon. Het is zelfs hartstikke gevaarlijk als een hond aan je wond likt. Want een hond likt aan allerlei vieze dingen en die bacteriën komen dan in jouw wond. Vroeger werden dieren wel gebruikt als geneesmiddel. In de middeleeuwen werden wonden bijvoorbeeld afgedekt met delen van eieren van vogels. Daaroverheen maakten ze pleisters van veren of van de huid van dieren.
Als je last had van je maag werden kreeftsogen gebruikt en vossenvet zou helpen tegen kaalheid en doofheid. In de Chinese oudheid werden er allerlei middeltjes gebrouwen van onder andere kruiden, bomen en insecten. Daarbij gold: hoe viezer het smaakt, hoe beter het werkt.
Zelfs de frisdrank cola is ooit bedacht als medicijn tegen duizeligheid. Toen bestond het drankje nog uit een siroopachtige wijn en bladeren van een coca plant.
Deze bijzondere medicijnen haal je niet bij een saaie apotheek zoals je die nu kent. Stond je te wachten op je kruiden brouwsel, dan kon je je vergapen aan wat er allemaal wel niet te zien was. Naast de bijzondere ingrediënten stonden er opgezette dieren. Of was de apotheker een medicijn aan het maken. Dat deed 'ie vaak buiten voor de apotheek. Het was bijna een soort voorstelling met allemaal mensen die kwamen kijken naar hoe jouw medicijn tegen zweetvoeten werd gebrouwen.
Zo zit dat dus. Tot volgende keer bij Studio Snugger.
