In het onvrije communistische Oost-Duitsland en andere Oostbloklanden gaat het economisch slecht. Het voedsel is schaars, mensen staan in lange rijen voor de winkels en er is weinig luxe. De mensen in he Oostblok worden steeds ontevredener. Om de mensen te redden geeft de nieuwe leider van de Sovjetunie de mensen meer vrijheid. Glasnost en perestrojka. Openheid en vernieuwing. Dat zijn de woorden die Gorbatsjov gebruikt om het Oostblok te hervormen. Het Sovjetleger dat altijd klaarstond om in te grijpen bij een opstand, trekt hij terug uit Oost-Duitsland en de andere Oostbloklanden. Want Gorbatsjov vindt dat de regeringen van het Oostblok zelf mogen uitmaken hoe ze hun land besturen. Veel Oost-Duitsers zijn het hiermee eens. Ze willen politieke hervormingen en vrij kunnen reizen naar het westen. De Oost-Duitsers protesteren massaal. De regering komt steeds meer onder druk te staan. De DDR-regering doet alsof er niets aan de hand is. Maar uiteindelijk geven de Oost-Duitse leiders onder de druk toe. Burgers mogen voortaan vrij reizen tussen Oost- en West-Duitsland. Dat nieuws verspreidt zich razendsnel. Duizenden Oost-Berlijners komen naar de doorgangen van de muur zoals hier bij Checkpoint Charlie. Ze eisen dat de slagbomen open gaan. De grenswachten die eerder altijd schoten op elke Oost-Duitser die wilde vluchten doen nu niets. In 1989 is de muur na bijna 30 jaar geen scheiding meer. De muur wordt voor een groot gedeelte afgebroken. Nog datzelfde jaar ontmoeten de leiders van Amerika en de Sovjetunie elkaar en verklaren dat de Koude Oorlog voorbij is. Een jaar later worden de twee Duitslanden die 45 jaar lang zijn verdeeld, weer een. De hoofdstad wordt Berlijn. Het restant van de muur herinnert ons aan de Koude Oorlog en is nu een toeristische attractie geworden.
