Rotterdam is de grootste haven van Europa. Schepen van over de hele wereld leggen hier aan om hun goederen te laden en te lossen. Grote kans dat de bananen uit Colombia uit je fruitmand of de Amerikaanse auto in de straat of de Chinese spijkerbroek die je aanhebt, hier in deze haven is binnengekomen. Sommige schepen zijn klein, anderen gigantisch groot. En je kunt het je nauwelijks voorstellen, maar een paar honderd jaar geleden was dit nog gewoon een hele kleine vissershaven. En hier begint het allemaal, rond 1250. In het riviertje de Rotte wordt een dam gelegd. Daar komt natuurlijk de naam Rotterdam vandaan. Het is een dam in de Rotte. Die dam moet ervoor zorgen dat het land niet overstroomt. Bovendien blijkt die dam een handige plek om de goederen van grote zeeschepen over te laden naar kleinere rivierbootjes. Die die spullen vervolgens verder het land in brengen. Dit is het begin van de Rotterdamse haven. De haven groeit uit tot een bloeiende vissershaven, maar echt groot wordt die maar niet. De route naar Rotterdam is lang en verraderlijk. Er liggen grote zandbanken, waardoor het voor de schepen erg moeilijk is de haven van Rotterdam veilig te bereiken en niet op zo'n zandbank te stranden. Daarom wijken schepen liever uit naar andere havens. Maar de haven van Rotterdam wil groeien en daarom maakt deze man, Pieter Caland, een betere verbinding naar zee, dwars door de duinen van Hoek van Holland. In 1866 gaat de eerste schep de grond in. Ze maken van land water: de Nieuwe Waterweg. En dit is 'm! Zes jaar lang wordt er met man en macht aan gewerkt en in 1872 is de Nieuwe Waterweg van Pieter Callant klaar. Ongelofelijk veel werk, maar de moeite waard. De Nieuwe Waterweg is de perfecte verbinding. Vanaf dit moment is de haven van Rotterdam ontzettend goed bereikbaar. De Nieuwe Waterweg zorgt ervoor dat de haven van Rotterdam ontzettend aantrekkelijk wordt voor schepen uit de hele wereld. Het is iedere dag weer een komen en gaan van gigantisch grote vrachtschepen. Kijk nou 1 2, 3 4 van meer dan 300 meter. Ze liggen gewoon te wachten om de haven binnen te varen. Vanaf 1880 groeit de Duitse industrie, hier in het Ruhrgebied enorm. Ook zij zijn blij met het aanleggen van de Nieuwe Waterweg. Tot op vandaag de dag. Ze hebben namelijk een heleboel erts en kolen nodig om de boel aan de gang te houden. En waar komen die spullen aan? Precies. De haven van Rotterdam. In de verte zie ik 'm liggen, De Berge Stahl. Het lijkt wel een eiland. Het is één van de grootste vrachtschepen ter wereld. Het zit helemaal vol met erts uit Brazilië, bestemd voor het Ruhrgebied in Duitsland. 355 miljoen kilo om precies te zijn. Het gewicht van wel tachtig duizend olifanten. Heel zwaarbeladen dus. Wat je vanaf hier ziet, is alleen nog maar de bovenkant. Maar onder water gaat het schip nog veel verder. Het heeft een diepgang van wel 22 en een halve meter. Speciaal voor deze enorme en zwaarbeladen schepen is naast de Nieuwe Waterweg, hier het Calandkanaal gegraven. Hier de Nieuwe Waterweg en daar het Calandkanaal. Het diepste punt daar: 23 en een halve meter. Dat is dus zo diep. Om er zeker van te zijn dat de grootste en zwaarst beladen schepen niet op een zandbank stranden, is in de jaren zeventig de Euro Geul gegraven, 57 kilometer lang. Als de schepen hier aankomen, worden ze met behulp van loodsen veilig de haven ingeloodst. We zijn nu hier en deze mannen, dit is Paul en dat is zijn collega Ted, zijn de loodsen. Zij gaan straks aan boord van de Berge Stahl. Om de kapitein te helpen zijn schip veilig door de Eurogeul te loodsen, naar de haven van Rotterdam. Die geul is precies 24 meter diep. Past dus maar net. Succes mannen! Loods het schip veilig naar de haven. De Rotterdamse haven is de grootste haven van Europa. Qua oppervlakte groter dan de hele gemeente Utrecht. Er werken hier meer dan tachtig duizend mensen. En ieder jaar wordt er zo'n 6 miljard euro verdiend. Gigantisch! Nederland is groot geworden met deze haven. En de haven groeit nog steeds. Wauw. 355 miljoen kilo erts. Ongelofelijk. Dat gaat echter razendsnel, alles nu met machines. Honderd jaar geleden ging alles nog gewoon met de hand. Kun je het je voorstellen? Wekenlang waren arbeiders dan dag en nacht bezig om de schepen uit te laden. En dat werk was zwaar. Echt heel erg zwaar. Dat gaat nu wel anders. De haven van Rotterdam is één van de meest geavanceerde havens ter wereld. Alles gaat razendsnel met machines. Je hebt alleen wel mensen nodig om de machines te besturen. Gaat ie goed Leon? Alles wordt groter, alles gaat sneller en ook de handel blijft groeien. Vanuit de haven van Rotterdam worden goederen naar miljoenen miljoenen mensen in Duitsland, België of Engeland gebracht of de rest van Europa. Hier bijvoorbeeld: erts komt binnen aan deze kant van de haven, wordt hier op het middenterrein opgeslagen. Het is een soort magazijn en vervolgens op kleinere binnenvaartschepen geladen die de erts naar het Ruhrgebied in Duitsland brengen. De haven van Rotterdam moet blijven groeien om de handel te kunnen verwerken. Maar ja, op een gegeven moment is de haven vol en kun je niet meer verder groeien. En wat doe je dan als Hollander? Dan grijp je terug op een typisch Nederlandse specialiteit: van water land maken. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar nog niet zo lang geleden was het hier een grote, woeste zee vol met vissen. En nu loop ik hier gewoon op land. Het zand is van de zeebodem afgehaald en hier neergelegd en neer gespoten. En kijk eens wat er nu is ontstaan. De Tweede Maasvlakte. Ongelooflijk! De haven van Rotterdam wordt groter en groter en groter en groter en groter.
