In 1854 wordt in het Groningse Sappemeer Aletta Henriette Jacobs geboren. Haar vader is huisarts en dat wil de kleine Aletta ook wel worden. Helaas worden vrouwen in die tijd niet eens toegelaten tot de opleiding! Aletta schrijft een mooie brief aan de minister. Die stuurt meteen zijn toestemming - aan haar vader, dat wel.
Als 17-jarige stapt Aletta de universiteit binnen en 7 jaar later is ze de eerste vrouwelijke arts van Nederland. Een jaar later promoveert ze om te gaan werken als huisarts in Amsterdam. Daar houdt ze een gratis spreekuur voor arme vrouwen, en ze helpt vrouwen die eerst alleen maar mogen moederen omdat ze voortdurend zwanger raken. Haar experimenten met voorbehoedsmiddelen zijn niet bij iedereen populair, maar voor veel vrouwen is het een hele opluchting om even niet zwanger te zijn.
In die gekke tijd mogen vrouwen niet eens meedoen aan verkiezingen. Ook dat is voor Aletta onacceptabel. Mede door haar felle strijd is in 1919 het vrouwenkiesrecht een feit. En in 1922 mogen Nederlandse vrouwen eindelijk voor het eerst naar de stembus. In 1929 overlijdt ze, maar Aletta gaat de geschiedenis in als boegbeeld van de feministische golf waar alle vrouwen in Nederland op meesurfen.
