Al eeuwenlang proberen we ons voedsel zo lang mogelijk goed te houden. Vroeger deden we dat gewoon met een berg zout, maar tegenwoordig kiezen voedselproducenten liever voor een paar E-nummers. Daardoor blijft je lunch lekker lang smakelijk en kunnen we dagen vooruit met heerlijke kleffe boterhammen.
Elk wannab-E E-nummer wordt eerst uitgebreid ge-E-valueerd door een speciale afd-E-ling van de E-U. Goedgekeurde E-nummers kunnen vervolgens veilig worden toegevoegd aan ons E-ten. Ja, wel met mate natuurlijk. Ook moeten ze op het E-tiket worden vermeld. Maar E-nummers krijgen zelf ook allerlei etiketten opgeplakt. Ze zouden ongezond en zelfs kankerverwekkend zijn. Daarom zijn er mensen die liever helemaal geen producten met E-nummers eten. Maar de appels en peren uit je biologische moestuintje bevatten van nature al allerlei stoffen die ook een E-nummer hebben. Overdag is hij gewoon Vitamine C, maar ’s avonds ontpopt hij zich als…E300!
Voor je lichaam maakt het trouwens niet uit of een voedingsstof natuurlijk of synthetisch is. Maar voor de klant die al die E-nummers maar eng vindt heeft de voedingsindustrie een prima oplossing: etiketten zonder E-nummers. Mmmm, boterhamworst met natriumcarboxymethylcellulose!
