Twee lichamen trekken elkaar altijd aan. Dat geldt in het fietsenhok, maar ook in de natuurkunde. Onze aarde is ook een lichaam, en die trekt jou en je liefje dus aan. Dat noemen we de zwaartekracht, en daardoor blijven jullie met beide benen op de grond staan. (Letterlijk dan.)
De zwaartekracht zorgt er ook voor dat een appel nooit ver van de boom valt. Dat zag Isaac Newton heel goed, en daarop ontwikkelde hij zijn gravitatiewet; een ingewikkelde naam maar wel een fijne formule om de aantrekkingskracht te berekenen. Simpel gezegd: hoe groter de massa, en hoe kleiner de afstand, hoe groter de aantrekkingskracht. Maar bij enorme voorwerpen werkt de zwaartekracht dus ook over enorme afstanden. Zo houdt Moeder Aarde gewoon lekker haar lieve maantje dicht bij zich. En daarom kunnen wij blijven genieten van die romantische maneschijn. Rozengeur zelf meenemen!
De maan heeft zelf ook een eigen zwaartekracht. Maar omdat de maan maar klein is, is die kracht ook een stuk kleiner. En daarom kan je op de maan opeens met gemak gewichtheffen, of heel hoog springen. En dat kan dan ook weer heel handig zijn, als de liefde over is...
