Vlak na de dood van Mozart komt een jonge twintiger naar Wenen. Een pianist en componist. De Duitser Ludwig van Beethoven zal de muziekwereld op zijn kop zetten.
Een Amerikaanse econoom zei eens 'het leven is zo slecht nog niet als je voor een tientje alle pianosonates van Beethoven kan kopen en er 10 jaar naar kan luisteren'. Beethovens muziek gaat over worsteling van de mens met de wereld om hem heen. Daarin kan iedereen zich herkennen. Net als Mozart is Beethoven een briljant pianist. De piano is het orkest onder de instrumenten, het kan bijna alles. Een pianovirtuoos Frans List neemt dat zelfs letterlijk. Hij bewerkt de symfonien die Beethoven voor een groot orkest schreef voor zijn piano zoals de derde symfonie van Eroika. Beethoven worstelt met het leven en met de liefde. Hij trouwt nooit en krijgt al jong last van doofheid. In 1802, hij is dan 32 jaar, schrijft Beethoven in een brief 'Als banneling moet ik leven want ik ben bang dat mensen zullen ontdekken dat ik doof ben. Misschien dat we daarom op alle beeltenissen van Beethoven een boos en somber man zien. In zijn muziek vinden we alle menselijke emoties terug, niet alleen verdriet en woede maar ook geluk en liefelijkheid. Beethoven is een opstandig mens. Op een feest zegt hij tegen een edelman 'er zijn op deze wereld duizenden prinsen, maar er bestaat slechts 1 Beethoven'. Dat is waar. In de klassieke muziek is hij een reus tegen wie iedereen opkijkt. Een man die zijn tijd ver vooruit is. Een componist die door zijn doofheid niet onder de mensen kan zijn, maar wel van ze houdt. En dat laat hij horen onder meer in zijn negende symfonie. Beethoven slaat een brug met de romantiek. De periode waar muziek niet meer zal gaan over universele waarheden maar over de gevoelens van de individuele mens.
