Fedja van Huêt en Elsie de Brouw zijn acteurs. Op dit moment maken zij de voorstelling. De Bacchanten Van Euribides, een oude Griekse tragedie. Fedja is de Halfgod Dyonisos, Elsie speelt de bode. Johan Simons is de regisseur.
En wat gebruikt een acteur om emoties te kunnen spelen? In de rollen die ik speel, speelt mijn eigen persoonlijkheid altijd een enorme rol. Ik denk, dat het niet anders kan. Ik denk, dat je een rol altijd persoonlijk moet maken wil het aantrekkelijk zijn om naar te kijken, waarmee ik niet wil zeggen, dat je dat ook meegemaakt moet hebben wat je speelt, maar wel altijd een afgeleide ervan.
Ik bedoel: als je Medeya speelt en je wil laten zien dat je je kinderen ik zou maar zeggen uit wraak vermoordt, dan hoef je niet je eigen kinderen vermoord te hebben, je hoeft volgens mij zelfs geen moordgedachte richting je kinderen te hebben, maar je moet wel een gevoel van wraak hebben. Je moet een soort kaartenbak hebben van emoties in je, die je kan pakken en die je kan uitvergroten.
Wat wel vaak wordt gezegd is een veelgevraagde vraag van: "hoe is het nou om de rol van een ander te..., of in de huid van een ander te kruipen?" en zo interpreteer ik het niet, nooit, daar ben ik tegen, want dat kan niet, want een Dyonisos, de rol die ik nu speel in Bacchanten, dat ja, je haalt alles uit de tekst.
Het is interessant om naar een interpretatie van een acteur te kijken. Dus ik zeg altijd van: "gedurende dat hele repetitieproces laat ik de rol langzaam naar me toe komen, zodat ik het uiteindelijk zoveel mogelijk van mijzelf laat worden".
