Er zijn verschillende soorten narcisme. Narcisten vinden zichzelf het mooiste, het beste en het slimste. Ze hebben geen oog voor anderen en overdrijven hun eigen prestaties om vooral het middelpunt van de belangstelling te zijn.
De oer-narcist was Narcissus, een mythische Griekse figuur die weinig te klagen had over aandacht van de godinnetjes. Maar onze Narcissus had daar geen oog voor, want geen van hen voldeed aan zijn ideaal. Tijdens een jachtpartij ging hij wat drinken uit een rivier, en daar in het water zag hij eindelijk zijn droombeeld. Narcissus werd op slag verliefd, op zichzelf. Niet zo praktisch misschien, maar het is wel lekker goedkoop samen uit eten gaan.
Het naar Narcissus genoemde narcisme is een psychische aandoening. De narcist doet er alles aan om het middelpunt te zijn. Tijdens een gezellige babbel is hij vooral bezig om zichzelf groter te maken, desnoods door te overdrijven of gewoon te jokken. Interesse in anderen? Vergeet het maar. Tenzij het met die ander iets te goed gaat, dan is de narcist de eerste om dat weer stuk te maken. All eyes on me, please!
Naast deze openlijke narcist, kennen we ook de verborgen narcist. Dat zijn van die types die ergens binnenkomen en zeggen 'kijk maar niet naar mij', waardoor dus juist iedereen kijkt. Wat een omslachtig gedoe. Openlijk narcist of verborgen, het blijft ikke ikke ikke en de rest kan mijn spiegelbeeld likken.
