Clipphanger

Barst jij ook altijd spontaan in tranen uit bij de aanblik van een vers gesneden ui? Goed nieuws: het ligt niet aan je emotionele toestand, maar aan het vermaledijde gas synpropaanthial-S-oxide.

In de soep, in de saus, bij vlees en bij vis: de ui is het meest veelzijdige stukje groente, ui! Maar iedereen weet: van uien, krijg je huilbuien.
Als je je mes in een ui zet, maak je z’n cellen kapot. Hierbij komt een gas vrij genaamd synpropaanthial-S-oxide. Als dit gas in aanraking komt met het vocht in je ogen ontstaat er een zwavelzuurverbinding en gaan je ogen tranen. Maar die vrijkomende tranen zijn natuurlijk ook weer vocht, er ontstaat steeds meer zwavelzuur en voor je het weet heb je de hele gootsteen volgesnotterd.
Dan krijg je de neiging om met je handen te gaan wrijven, maar in dit geval helpt wrijven echt niet. Je moet zorgen dat er zo min mogelijk gas bij je ogen kan komen, en dat kan door de ui te snijden onder een lopende kraan (niet echt milieuvriendelijk) of door ‛m eerst even in de koelkast of diepvries te leggen. Dan gaat de reactie langzamer en komt er minder gas vrij. Maar je kunt het gas ook prima tegenhouden met een oude boterham tussen je tanden, of met een astronautenpak aan. Vandaar dat onze geliefde ui ook in de ruimte nog altijd uitzonderlijk populair is.