Rijstbouw in Bangladesh

---

In Bangladesh is rijst het belangrijkste voedselproduct. En omdat er héél veel mensen wonen is er héél veel rijst nodig. Dit clipje laat zien hoe rijst groeit én hoe een irrigatiesysteem werkt.

Bangladesh is een land in zuid Azië. De hoofdstad is Dhaka. Het land is ongeveer vier keer zo groot als Nederland. De meeste mensen in Bangladesh wonen op het platteland. Ze leven voornamelijk van de landbouw. Sommigen hebben een eigen stukje grond, maar meestal zijn ze in dienst als landarbeider. Er worden aardappelen en tabak verbouwd. Maar het belangrijkste gewas is rijst.
De oogsttijd is de belangrijkste tijd van het jaar. Als je veel rijst oogst, heb je voorlopig genoeg te eten voor je hele gezin. Om goed te kunnen groeien, heeft rijst warmte nodig en veel water. Bangladesh heeft alle twee: het is het altijd warm en er is ook veel water. En wat ook belangrijk is: het is heel makkelijk om rijstvelden aan te leggen in Bangladesh, omdat het land zo vlak is.
Mannen en vrouwen werken samen op het land. Als het moet, helpen ook de kinderen mee. Het is zwaar werk. Machines zie je er nauwelijks. Alles wordt met de hand gedaan. De rijst is gebundeld en wordt naar huis gedragen. Dat is vaak heel zwaar omdat ze ver moeten lopen. En om het te laten vervoeren hebben de mensen geen geld.
Dan is het tijd om te dorsen: door hard te slaan met de bundels vallen de rijstkorrels op de grond. Omdat er in Bangladesh zo ontzettend veel mensen leven, en al die monden gevoed moeten worden, is héél veel rijst nodig. Eén rijstoogst per jaar is niet genoeg. Daarom startte de Bengaalse overheid in het noordwesten van Bangladesh een groot irrigatieproject. Er werd een lang kanaal gegraven. Het water in het kanaal komt uit de rivier, en stroomt naar een heleboel kleine kanalen, zoals deze.
Die kleine kanalen komen vervolgens uit in duizenden sloten, en die sloten komen uit bij de akkers. In het droge seizoen gaan de sluizen open, en wordt het water doorgelaten. Door te pompen komt het water uit de sloten op de akkers.
Dankzij dit systeem van watertoevoer kunnen de boeren net zoveel water op hun akkers laten stromen als ze nodig hebben, zelfs in het droge seizoen. Per jaar hebben ze zo wel twee of zelfs drie rijstoogsten. Terwijl het ene lapje grond natgemaakt wordt om rijst ín te zaaien, groeit er al volop rijst op een veldje vlakbij. Daaromheen staat rijst die nu geoogst kan worden.