Een octopus stuurt niet alleen met zijn sifon, zijn poep komt daar ook uit. De poep is een lange sliert die oplost in water. Elbert heeft het water meegenomen voor Rachel en daagt haar uit om het te proeven.
Dit is poep dus? Ja. Even voor de duidelijkheid: zit hier poep in wat ik niet zie? Is het gewoon water met poepresten of zoiets? Of is dit echt poep? Ik zou eerst even ruiken, en misschien even proeven. Waar ruikt het naar? Echt naar niks. O. Waar smaakt het naar? Het is helemaal zuur! Het heeft een hele sterke smaak. Wat is het?! Jij moet ook even proeven. We gaan het zien. Nee, proef nou even! We gaan het zien. Jij zou het ook doen. De poep kwam hieronder vandaan en is van een... Een octopus. Ja, een octopus. Ik dacht: octopussenpoep, dat raadt Rachel echt nooit. Even kijken. 'Octopus'. Waar zit-ie eigenlijk. Daar loopt-ie! Met acht poten kruipt-ie over de grond. Allemaal zuignapjes. De octopus is echt het meest bizarre dier dat ik in elk geval ken. Maar hoe kom ik aan poep? Sander?! Sander weet alles van octopussen. Hee man. Hee. Wat een bijzonder dier! Ja. Een heel bijzonder dier. Acht poten, z'n buik op z'n achterhoofd. Allemaal gekke dingen! Waar zit z'n poepgat, want ik heb poep nodig. Hij heeft een sifon, die zit onderaan z'n hoofd. Daar kan hij ook een beetje mee sturen. Daar beweegt-ie ook mee. En daar komt ook z'n poep uit. Eigenlijk zet-ie zich af met z'n anus? Ja. Soort van. Wat een vreemd dier! Een heel vreemd dier. Maar hier ergens moet zijn poep rondzweven dan? Soort van. Hij poept een lange sliert en die lost langzaam op in het water. Dus eigenlijk is de poep opgelost in het water. Hoe ga ik poep meenemen voor Rachel dan? Heb jij een idee? Misschien dat hij een beetje gaat poepen als we 'm voeren. Ik moet ook altijd poepen na m'n ontbijt. Laten we 'm gewoon z'n ontbijt geven. We gooien gewoon een vis naar binnen, of wat eet zo'n beest? Het is een heel intelligent dier. Dus we moeten 'm een beetje pesten bijna. We stoppen het in een bakje en dan moet-ie zelf dat bakje open zien te maken. Hee, vis, zie ik. Ja, makreel. En een stuk garnaal. Oke, en we doen het in dit bakje. Ja. Eentje daarin. Ja, eentje kan hierin. In het bakje. Door die gaatjes kan dus water naar binnen. Ja, dan zinkt-ie een beetje. Anders blijft-ie drijven. En dan gaat-ie straks eromheen voelen en hij is zo slim dat-ie dit gewoon open krijgt? Ja. Ik ben benieuwd. Oke... Ik zie 'm niet. O, daar! Hij zwemt aan die kant, ja. Vis, vis, vis, vis, vis! Kom, jongen. Hierzo? Ja. Laat eerst maar vollopen met water. Daar komt je eten aan. Eerst vollopen met water. Daar komt-ie. Wauw, kijk nou. Hij omwikkelt 'm gewoon helemaal. Hoe weet-ie hoe die dat open moet krijgen? Daar train je 'm een beetje in. Je geeft 'm eerst deksel die je eraf kunt trekken. Op een gegeven moment ga je schroefdeksels gebruiken. En dat krijgt-ie gewoon door. Z'n armen gaan zelf op verkenning. En als ze merken dat er eten in zit, worden ze heel enthousiast. In z'n hoofd zit ongeveer 10% van z'n hersenen. In z'n lijf zit de rest. Elke arm heeft eigen zenuwknopen, eigen hersentjes, eigenlijk. Waarmee ze kunnen proeven, ruiken en voelen. A, joh! Daarmee kunnen ze hun eigen gang gaan, eigenlijk. Dus die acht armen denken voor zichzelf? Ja. En die communiceren ook nog met elkaar? Ja. Ongelooflijk! Terwijl-ie 't niet kan zien. Nee, hij doet alles op de tast. Wauw, hij heeft hem gewoon open gekregen. Ja. We hebben nog een bakje, kijken of hij nog meer honger heeft. Een garnaal en een stukje vis. Kijk eens, meneer. Ie! Oe! Hij pakt het soort van uit mijn handen haast, joh! Zo zacht en soepel zijn die tentakels. Er zitten geen botten in, helemaal niks. Oke, oke, oke. Hij is ermee bezig. Zijn kont zit dus daarbij dat gele sifonnetje, wat jij zegt. Waar zit nou zijn mond? In het midden van zijn acht armen, hier in het midden zit zijn snavel. Het visje wordt opgegeten nu. Heeft hij het bakje ook? Ja. Er zit een soort snavel, dat is het enige 'bot', harde stuk, dat een octopus heeft. Ja. Bij deze is hij niet zo heel groot. Dit is de snavel van een reuzenoctopus, een stuk groter dan deze. Het enige harde deel in het lijf van de octopus. Aha. Het lijkt wel een soort papegaaiensnaveltje. Ja. En het is heel hard. Hoe oud is deze, waar woont hij, waar komt hij vandaan? Dit is een Noordzee-soort, hij zit in de Atlantische Oceaan, de Noordzee, Middellandse Zee. We denken dat hij 3, 4 jaar oud is. Dus in onze Noordzee zwemmen dit soort octopussen? Ja. Nooit geweten! Nou maar afwachten of hij gaat poepen. Ja nee, kan je niks beloven, helaas. Maar ja, als hij niet gaat poepen, wat moet ik dan? Ehm, ja, we kunnen wat water meenemen. In het water is het opgelost in principe. Daar zit de poep gewoon in. Ja. Dan neem ik gewoon water mee. Dat raad Rachel nooit! Oke, is hij uit de buurt? Waar is hij eigenlijk? Met acht zelfdenkende armen wil ik niet gepakt worden of zo. O, die armen komen er aan. Snel scheppen! Rachel, octopussenpoep! Octopis! Haha, ja. Je was een beetje bang voor hem. Het was echt eng om wat uit het water te scheppen. Oke. Octopis van een octopus. Neem nou even een slokje.
