In veel Nederlandse gezinnen gaat er ieder jaar aardig wat appelmoes doorheen. Pascal neemt een kijkje bij een fabriek waar ze appelmoes maken. Wat gaat er nog meer in, behalve appels?
Heerlijk, appelmoes. Maar hoe krijg je nou al die appels tot een moes in zo'n potje? Appelmoes maken? Hoe doen ze dat? We zijn nu bij de Appelmoesfabriek in Geldermalsen en hier begint het allemaal, vanuit deze kisten worden de appels opgevangen door een lopende band met water, zodat er geen deuken in de appels komen. De appels worden goed geboend en geschrobd en na doe schoonmaak wordt dan gecheckt of de appels nog goed zijn. Dit is de extractor. Hierin wordt een de moes gemaakt en aan de ene kant gaan de appels erin met steeltjes, schilletjes en al dan worden ze in stukken gesneden en gezeefd, waarbij de schil, pitjes en de rest van het klokhuis wordt gescheiden van het vruchtvlees. En dat vruchtvlees, daar wordt uiteindelijk de moes van gemaakt. De appelmoes zit hier in deze ketel. Je kan het hier zelf zien stromen en appelmoes kun je trouwens veel langer bewaren dan een gewone appel. Een potje appelmoes zoals dit kan je meestal wel een jaar bewaren en dan behoudt het ook nog eens z'n kleur. Maar dan moet er wel nog van alles gebeuren met die moes.
Het moet bijvoorbeeld goed verhit worden. Als je een appel in stukjes snijdt dan zal je zien dat die stukjes na verloop van tijd verkleuren. Kijk, hier en hier is er nog helemaal fresh. Dat komt omdat er in appels bepaalde stofjes zitten. Enzymen worden die ook wel genoemd en die reageren met zuurstof in de lucht, waardoor er andere stofjes ontstaan die zorgen voor die bruinkleuring. Met appelmoes is er eigenlijk precies hetzelfde aan de hand. Maar door die moes te verhitten worden die enzymen afgebroken zoals hier is gebeurd, waardoor ze niet meer reageren met zuurstof in de lucht en ze dus ook niet meer zullen verkleuren. In deze ketel, bloedheet, zit er rond de 4.000 liter appelmoes. En vroeger werd er dan altijd nog suiker aan de appelmoes toegevoegd, omdat een deel van de smaak verloren ging bij te lang hoog koken. Maar tegenwoordig hebben ze allerlei nieuwe, betere technologieën en worden er alleen nog maar frisse, zoete appelrassen gebruikt. Daardoor kunnen ze nu ook appelmoes maken waar helemaal geen suiker aan toegevoegd zit. Dus alles in dit potje is puur en alleen appel voor de volle honderd procent. Daarna worden de glazen potten gevuld met de appelmoes. In één zo'n klein potje zitten zo'n drie à vier appels verwerkt en de moes is nog warm als de potjes gevuld worden, kijk je kan de damp er zelfs vanaf afzien komen. Potjes gevuld, etiketje erop en plakken maar. Hier worden de labels voor Nederland, maar ook voor allerlei andere verschillende landen op de potjes geplakt. Want ook in het buitenland houden ze natuurlijk van appelmoes. Dus appelmoes maken; zo doen ze dat.
