De Vesuvius

De Vesuvius is één van de gevaarlijkste vulkanen ter wereld. Toch wonen er duizenden mensen omheen. Waarom kiezen zij ervoor om juist daar te wonen?

De Vesuvius in Italië. Dit lijkt een onschuldige berg, maar deze berg is een vulkaan, één van de gevaarlijkste ter wereld!
Eeuwenlang wordt de Vesuvius gezien als een dode vulkaan. In de Romeinse tijd wonen er veel mensen aan de voet van de vulkaan. Ze voelen zich er veilig. Maar in het jaar 79 na Christus laat de Vesuvius haar verwoestende kracht zien. De steden Herculaneum en Pompeï worden door hete as-lawines getroffen. Alles wordt onder een dikke laag as bedolven.
De onrust begint diep in de vulkaan. Hier bevindt zich de magmakamer, een soort opslagruimte voor magma. Een vulkaanuitbarsting begint met een explosie. Vanuit de krater wordt een mengsel van magma, brandende gassen en rotsblokken de lucht in geslingerd. Na de explosie vloeit de lava in gloeiende stromen langs de hellingen van de vulkaan omlaag.
Op 19 maart 1944 is er weer een grote vulkaanuitbarsting. As en stenen spuiten uit de krater omhoog. Een brandende rivier van lava stroomt uit de vulkaan. De bewoners van het gebied moeten vluchten. De velden en dorpen worden bedekt met een laag brandende lava, alles wordt verwoest.
Na de uitbarsting worden de dorpen weer opgebouwd. En tegenwoordig wonen er nog steeds veel mensen rondom de vulkaan. Maar waarom blijven deze mensen hier wonen als er altijd gevaar dreigt? Ze wonen hier al zo lang. De vulkanische grond is heel vruchtbaar. Ze willen niet weg.
Maar de Vesuvius is nog steeds een actieve vulkaan, hij is alleen in rust. De vulkaan wordt goed in de gaten gehouden. Wetenschappers kunnen aangeven wanneer hij gaat uitbarsten.
Lichtere of zwaardere aardbevingen, dat is vaak een eerste aanwijzing. Daarom houden onderzoekers de vulkaan in de gaten met meetapparatuur. In het onderzoekscentrum worden de metingen bestudeerd. En bij dreigend gevaar wordt alarm geslagen. De inwoners kunnen dan snel worden geëvacueerd.