De inpoldering van de Zuiderzee

De drooglegging van de Zuiderzee begon in 1918 met de Zuiderzeewet. Zo ontstond onder andere Flevoland. De Zuiderzee is nu het IJsselmeer.

Ken je het gezegde "God created the Dutch, but the Dutch created Holland"? Over dat eerste zijn de meningen verdeeld. Maar wie ons land van boven bekijkt, ziet dat een deel inderdaad gemaakt is. Hoe is dat zo gelopen? Deze stukken land hadden niet bestaan zonder de Zuiderzeewet. Die wet ging in in 1918 en startte een voor die tijd ongekend plan. De Zuiderzee werd afgesloten en grotendeels drooggelegd. De reden: een watersnoodramp, die van 1916, en een voedseltekort, onder andere door de Eerste Wereldoorlog. Er moest dus landbouwgrond bijkomen zodat er altijd genoeg te eten zou zijn voor heel Nederland. Cornelis Lely, daar komt de naam Lelystad dus vandaan, stelt voor een dijk te bouwen tussen Noord-Holland en Friesland: de Afsluitdijk. Dat moet een nieuwe waterramp voorkomen. Door een deel van het meer droog te pompen, zou er genoeg landbouwgrond bij moeten komen. Na de bouw van de Afsluitdijk wordt het IJsselmeer met de klok mee ingepolderd. Er worden dijken gebouwd rondom de Noordoostpolder en na 6 jaar pompen, in 1942, valt het gebied droog. Tijdens de oorlog gaat het werk gewoon door. Het zou volgens de Duitsers de perfecte plek zijn om graan te verbouwen voor het 3e Rijk. In de praktijk blijkt de Noordoostpolder vooral een verstopplek voor onderduikers. Het wordt zelfs het Nederlandse Onderduikersparadijs genoemd. Na de oorlog komen er inwoners, maar de selectie is streng. Er moest een perfecte doorsnee van de Nederlandse bevolking wonen dus mensen uit alle windstreken en met alle geloven. Ook moest je getrouwd zijn, Nederlands zijn en tussen de 25 en 55 jaar zijn. Wie als landbouwer wilde werken, moest een agrarische opleiding hebben gehad. Er vonden zelfs huisbezoeken plaats om de toekomstige bewoners te controleren op netheid. Na de Noordoostpolder ontstaat eerst Oostelijk en daarna Zuidelijk Flevoland. Het project heeft grote gevolgen voor de vissoorten in het IJsselmeer. Vissers komen in opstand en dieren zoals haring, zeehonden en de bruinvis verdwijnen. Na veel protesten wordt besloten het Markermeer gewoon een meer te laten en dus niet in te polderen. Als dat wel was gebeurd dan had Nederland en nu zo uitgezien.