Eenzaamheid is het gevoel dat je te weinig verbonden bent. Je mist hechte en emotionele banden met anderen, sociaal en soms ook lichamelijk. Maar eenzaamheid kan ook ontstaan omdat je je niet begrepen, niet veilig, waardeloos of overbodig voelt. Het is een heel persoonlijke ervaring, dus waar de een zich eenzaam voelt, kan een ander met een even groot sociaal netwerk juist heel gelukkig zijn. Dat maakt eenzaamheid moeilijk in te schatten. Het is iets wat iemand alleen zelf kan voelen. Eenzaamheid wordt gezien als de belangrijkste bron voor een depressie. Het is een fysieke ervaring die je gezondheid aantast. Eenzame mensen slapen slecht, hebben vaak een verhoogde bloeddruk en een verminderde cognitie. Ze ervaren de wereld anders herinneren dingen anders. Duits onderzoek heeft aangetoond dat het brein daadwerkelijk eenzaam kan zijn. Op hersenscans was te zien dat deze vier hersendelen kleiner waren bij eenzame mensen. Iedereen voelt zich wel eens eenzaam, maar tien procent van alle Nederlanders lijdt aan een ernstige vorm van eenzaamheid. Het komt veelvuldig voor bij ouderen, maar ook veel jongeren kampen ermee. Alleen rust daar een groter taboe op.
