We hadden altijd bedacht hoe het er ongeveer uit zou moeten zien.
En nu konden we het voor het eerst zien.
Toen dacht ik van: Wow, dit is echt super.
Het moment dat de druppel op het oppervlak komt, begint hij te bevriezen.
De onderkant vriest op en geleidelijk aan trekt het ijs door de gehele druppel.
Aan de bovenkant is het water nog onbevroren.
Daardoor houdt het de ronde vorm.
Maar op het laatste moment is er bijna geen water meer over en dan past het niet meer door de uitdijende werking van het ijs.
En dan krijg je een puntje.
Het leuke is, de hoek van de punt is altijd hetzelfde.
Het maakt niet uit wat eraan voorafgaat, het einde is altijd identiek.
Als je 't een tijdje laat staan, zie je vanzelf een soort sneeuwvlok bovenop de druppel ontstaan.
Dat kan zover doorgaan dat de hele druppel wordt omringd door de grote ijsboom.
Het is prachtig om te zien hoe zo'n ijsboom groeit bovenop die punt.
Waarom zou-ie dat willen doen?
Het is een totale verrassing.
Er zijn veel alledaagse verschijnselen waarvan je slecht begrijpt waarom ze überhaupt gebeuren.
