En dan ga ik nu praten met iemand die voor zijn werk de hele dag buiten is. Klaas Wouter Spillebeen. En hij heeft ook iemand meegenomen alleen is ie er zelf toch niet. Bernie? Jawel, jawel, je kunt beginnen. Oh nou eh blijkbaar is mijn gast ergens in de studio. Meneer Spillebeen, kunt u mij horen? Ja hoor, u hoeft niet zo te schreeuwen. Ik zit gewoon hier. Wat? U praat?! Ja, anders wordt dit een beetje een saai gesprek, niet? Nou, dit zag ik even niet aankomen. U hield zich wel heel erg stil. Het is een vak he. Stilstaan is uw beroep? Ja, zeker. Ik ben een professioneel tuinkabouter. En wat moet ik me daar precies bij voorstellen? Het is vooral veel staan. Kijk, hier ben ik hard aan het werk in de tuin van de familie Poortvliet. Inderdaad ja. Is dat niet een beetje saai? De hele dag stilstaan? Integendeel, het is levensgevaarlijk. Hoe bedoelt u? Kijkt u zelf maar, hier. Kijk. Ja? Ehm... Zo! Juist. En dit gebeurt dus wel tien keer op een dag. Goeiemorgen zeg, dat lijkt me niet prettig. Daarom heb ik dus ook al ontslag genomen. Ik werk daar niet meer. En nu ben ik op zoek naar een nieuwe thuis. Eentje zonder kinderen graag. Dat begrijp ik ja. Heeft u een tuin? Euh, jawel, maar...En heeft u kinderen? Nou, ik denk niet dat een pratende een tuinkabouter iets voor mij is. Maar ik kan heel goed mijn mond houden hoor. Euh, misschien is er iemand in het publiek die interesse heeft? Niemand. Nee, helaas, meneer Spillebeen. Hartelijk bedankt voor dit bijzondere gesprek en succes met het vinden van een nieuwe tuin. Euh, Bernie? Ja wordt geregeld. Klaas Wouter Spillebeen, applaus!
