Plantastisch. Over verhuisplanten. Ik hoor je denken verhuizen? Een plant staat toch gewoon z'n hele leven lang op één plek? Ja, de plant zelf wel, maar het zaad, dus het nageslacht, die pakt soms zijn koffers om naar een andere plek te verhuizen. Hoe die zaden zich verplaatsen, dat gaat een stuk indrukwekkender dan je denkt. Sommige zaden zijn speciaal ontworpen om enorme afstanden af te leggen, zoals dit zaadje van de esdoorn. En dat doet ie door, komt ie, te vliegen. Met een flinke herfststorm reis dat zaadje soms wel kilometers ver. Sommige planten, die laten het werk vooral door anderen doen. De vrucht van de grote klit bijvoorbeeld heeft kleine weerhaakjes, waarmee die dan gemakkelijk aan de vacht van een dier blijft plakken. Plop. Zo'n dier loopt dan kilometers verder en wanneer dat vruchtje dan van hem afvalt, hij blijft echt goed plakken. Zo, dan kan er mooi een nieuw plantje groeien. Zo mooi bedacht van de natuur dat het ook gelijk de inspiratie was voor klittenband. Er zijn planten die het nog slimmer aanpakken en die laten hun vruchten opeten, maar dan wel door het juiste hongerige dier. Deze pepers hier zijn echt enorm pittig, waardoor de meeste zoogdieren ze links laten liggen. Wie schrokken dit dan wel zomaar naar binnen? Vogels. Want vogels, die proeven de pittigheid niet. Maar nog veel belangrijker, ze kauwen hun eten niet, waardoor de zaden heel blijven. Wanneer zo'n vogel dan honderden kilometers verder vliegt en ja, daar die zaden uitpoept, dan kan er op die plek een prachtige nieuwe peperplant groeien. Maar waarom nou al die moeite om zulke afstanden af te leggen? Planten doen dit om ervoor te zorgen dat hun soort overleeft. Als je op heel veel plekken groeit, dan spreid je je winkansen en dan is er dus altijd wel iemand van de familie die blijft leven. Om die peperplant even een handje te helpen. Niet kauwen dus. Tada!
