Leiden. Er wordt hard gewerkt aan de voorbereidingen van het feest. De viering van het Leids ontzet. En de duif speelt daar een belangrijke rol in. Halverwege september 1574, zo’n twee, drie weken voor het ontzet, is de situatie eigenlijk uitzichtloos. Er heerst pest, er zijn 15000 in de stad, maar er sterven er 6000. De stad staat op het punt om zich over te geven. De stad is afgesloten van nieuws, ze weten niet hoe lang dit gaat duren. Maar dan is er toch nog iemand, Willem Cornelis Speelman, die zijn duiven aanbiedt, die als postbodes worden ingezet. Daardoor is het contact met de redders hersteld en krijgt de stad nieuw elan. Ik ben Roger van Duivenbode, geboren en getogen in Leiden en voorzitter van de Leidse postduivenclub. Willem Cornelis Speelman biedt zijn duiven aan aan de stad, iets wat heel bijzonder is want er is honger maar hij eet ze dus niet op en later wordt hij daarvoor geëerd. Na het ontzet van Leiden, maanden later, krijgt hij de adellijke titel, iets wat voorheen voor de adel was, van Duivenbode. Ik wist dat de naam van Duivenbode wel iets betekend had in Leiden, maar ik wist niet dat het met Leidens ontzet te maken had, maar het is interessant om je achternaam, hoe is dat eigenlijk ontstaan. We hebben een portretje van je voorouder, mogelijk. Heel klein, een jaar na Leidens ontzet, in 1575 gemaakt. Ik zal het even kijken, je hebt er eigenlijk wel wat van, misschien met je nog een ringbaardje laten staan. Had ik niet verwacht. De brieven die door de duiven overgebracht zijn, vanuit de vloot die op het noorden ligt, hebben het verschil gemaakt. Het is toch leuk om een stukje geschiedenis van je eigen familienaam terug te zien. Heb er nooit bij stilgestaan en nu je dat zo ziet is het toch wel hartstikke leuk. Daar gaan ze dan.