We gaan terug naar de tijd van de industriële revolutie.
Mensen trokken van het platteland naar de stad om in de nieuwe fabrieken te werken. Ook kinderen moesten werken in de fabriek, net als vroeger op de boerderij.
Maar nu zes dagen per week, 10 uur per dag, zonder frisse lucht. De smerigheid, overbevolking en armoede in de steden is met geen pen te beschrijven. Eén van de meisjes is hier geboren, op de Bloemstraat 82. Als je zo'n prachtig Jordanees huis ziet, kan je je niet voorstellen hoe erbarmelijk de omstandigheden waren. Er was ondervoeding, de hygiëne was slecht er woonden wel tien gezinnen in één zo'n huis. Het was er kil, koud, smerig, allerlei ziektes. Het was dan ook niet zo verwonderlijk dat bij bijna al die meisjes de ouders al op jonge leeftijd dood gingen. Vandaar dat de stad helemaal vol stond met weeshuizen. En het rooms-katholieke Maagdenhuis was één van de grootste. 'Laat de kinderen tot mij komen' van het evangelie van Mattheus, staat nog bovenop het timpaan. Katholieke weldoeners zorgden er in 1850 voor dat 400 kinderen van de leeftijd 0 tot en met 18 feitelijk opgesloten zaten. Met z'n drieën in één bed. Stel je voor: Je vader en moeder zijn dood. En daar ga je dan. Het weeshuis in. De rijke regenten van het Maagdenhuis konden niet verhinderen dat een flink aantal kinderen overleed.
We krijgen het vermoeden dat de voeding van de kinderen tekortschoot. Wat moeten we ons voorstellen bij gekookte karnemelk met meel en kool? vragen Marleen Willebrands, kookhistoricus en diëtist of ze ons meer kan vertellen. We mengen hem aan. Oke, dat gaat erbij. En we laten het binden en de kool gaar worden. Er werd eerst gescheld in het weeshuis. Dan wisten wij dat we aan tafel moesten komen. Ah, gescheld als in tingelingeling. Absoluut. Kijk. Bidden. Eten. Precies. En nu gaan jullie het proeven. Het ruikt heerlijk. Ja. En meerdere kinderen aten van één bord, he. Gezellig. Tuurlijk. Het is een beetje...Niet lekker? Het is een beetje weeë zuurkool. Maar het smaakt niet verkeerd. Ik vind het ook niet heel lekker. Was dit genoeg voor die kinderen? Over het geheel gezien mis je een heleboel dierlijk eiwit. Dat is een stukje vlees, wat vis. Bouwstoffen voor je hele lijf. En verder zie je dat er een tekort is aan minerale bouwstoffen. Zoals kalk. En we missen de vitamines. Vitamine C. En een chronisch tekort aan vitamine C geeft scheurbeuk...allerlei bloedingen, je tanden vallen eruit. En ze kregen maar zo'n klein beetje. Zo'n bord moest je met z'n zessen delen. Ja. Het voedsel was eentonig en karig. Het was vulling. Maar nauwelijks voedsel. Een soort permanente vastenkuur. De maaltijden zoals die in de archieven beschreven zijn laten veel te wensen over.