In de herfst vieren de joden het Loofhuttenfeest, ook wel "Soekot" genoemd.Het feest duurt een hele week en in die tijd wonen de mensen in een zelfgemaakte hut. De hut laat hen denken aan de periode heel lang geleden dat het joodse volk 40 jaar door de woestijn moest zwerven en in tenten en hutten moest leven. Als het volk na een lange tijd van slavernij uit Egypte wordt bevrijd, vertrekken ze richting het Beloofde Land Kanaan. In de woestijn bij de berg Sinaï ontvangt Mozes, hun leider, de Wetten Van God. Mozes moet daarvoor de berg op. Eén van die wetten is, dat het volk geen beelden mag aanbidden. Juist op dat moment hebben de joden een gouden beeld van een kalf gemaakt, waar ze biddend en dansend omheen lopen. God wordt boos op hen en voor straf moeten ze 40 jaar door de woestijn rond blijven zwerven voordat ze het Beloofde Land in mogen.Tijdens het Loofhuttenfeest leven de joden weer net zoals toen in de woestijn. Ze bouwen een soekah, een hut van hout en bladeren, in hun tuin of in het huis.'We zijn de soekah, de loofhut, aan het bouwen. En de loofhut is dus een hutje gemaakt van vier muren en een dak van riet. De loofhut herinnert aan de uittocht uit Egypte toen de joden zo'n 3317 jaar geleden vrij werden en in de Sinaïwoestijn 40 jaar hebben rondgezworven en daar de bijbel, de Tora, hebben ontvangen op de berg Sinaï, en toen hebben ze gewoond in dergelijke hutten.'Ook nu gaan ze erin wonen. Ze eten met elkaar en luisteren naar de verhalen over de tocht van de joden door de woestijn. Soms slapen ze er zelfs in, maar dan moet het geen slecht weer zijn. De hut moet altijd uit natuurlijke materialen bestaan. Het dak van de soekah mag niet helemaal dicht zijn. Je moet 's nachts door de bladeren kunnen kijken zodat je de sterren en de maan kunt zien. De hele familie helpt mee met het bouwen van de soekah. Van binnen wordt hij versierd met tekeningen waarop vaak vruchten en groenten staan: de producten van de oogst. Op de laatste dag van het Loofhuttenfeest wordt Simchat Tora gevierd.
