Is het snugger of is het kletspraat? We zullen het zien!
Wat moet je doen als je je eten niet lust? Dan moet je gaan staan. Wie bent u dat u dat zo goed weet? Ik ben Peter Bakker, de man van Bella Bakker... en vader van drie kinderen Bakker. Wij hebben thuis alle stoelen de deur uitgedaan. Dit is hoe u eet, zonder stoelen? Ja, anders krijgen wij het niet naar binnen. Mijn Bella is een prachtvrouw. Alleen houdt ze nogal van experimenteren in de keuken. Ja. En dat resultaat is niet altijd... Helemaal zo ideaal als mogelijk was geweest. Precies. Ik heb wat voorbeelden: kippendij in koffiedik. Dan heb ik ook nog pompoenlapjes met gesuikerde leverworst. Pompoenlapjes met gesuikerde leverworst. Hier, meergranenrijst met schimmelkaassiroop, toetje. Maar wat heeft dat met stoelen te maken? Dit hebben wij opgelost door te gaan staan, want dan heb je veel minder last van de smaak. Kijk, als je staat, dan word je alert. Alert betekent oplettend, toch? Precies. En als je lichaam in die oplettende stand staat, proef je veel minder. Kiest u er maar een uit. Zo heb bijvoorbeeld soep getrokken uit eendenblaas met yoghurtcultuur. Ik vind het heel moeilijk te kiezen. Misschien gedroogde kabeljauw met bruine bonenpudding? Doe dan maar de kippendij. Met koffiedik? Met koffiedik. Geweldige keuze. En dan moet ik...dan ga ik...Ja. Een hapje nemen. Neem er maar een flinke hap. Nou, een kleintje dan. Fieuw. Nee! Niet doen. Nou, dat smaakt echt nergens naar. Precies! Kan je nagaan, als je was gaan zitten dan was het dus nog veel viezer geweest. Meneer, ik denk niet dat dat hoeft. Dat het niet nodig is dat ik ga zitten en nog meer proef. Want ik heb al genoeg gehoord! Maar het verschil is enorm! Dat neem ik grif aan, of niet? Ik geloof er niets van!
Snugger!
Is het echt waar? Daar wil ik meer over weten.
Als je staat, dan proef je minder. Een baby kan dit trucje nog niet toepassen als hij iets niet lust. Baby’s proeven ook nog eens veel meer dan volwassenen. Dat komt doordat een baby vier keer meer smaakpapillen heeft dan een volwassene. Smaakpapillen zijn knopjes op je tong die doorgeven aan je hersenen wat je proeft. Bij dieren zitten die weleens op andere plekken dan de tong. Bij sommige vissen zitten ze op hun kop, de octopus proeft met zijn tentakels en veel insecten hebben de smaakpapillen op hun antennes, haartjes of poten. Als je met je poten proeft, dan moet je wel opletten waar je loopt. Je zou maar in de hondenpoep staan... Niet alle dieren kunnen de smaken proeven die wij proeven. Katten proeven bijvoorbeeld geen zoet. Terwijl jij als baby al zoet kon proeven toen je nog in de buik zat. At je moeder veel zoete dingen toen ze zwanger was? Dan is de kans groot dat jij nu ook van zoetigheid houdt. Je kan je moeder dus de schuld geven van je snoepverslaving.
Zo zit dat dus. Tot de volgende keer bij Studio Snugger!
